TRANSFERENTZIA-SEIURTEKOA = IKERKETA-SEIURTEKOA

TRANSFERENTZIA-SEIURTEKOA = IKERKETA-SEIURTEKOA

Unibertsitate ministerioak, CRUEri idatziz baieztatu dionez, bi seiurtekoak baliokideak dira, bai ordainsariei dagokienez, bai irakaskuntzaren murrizketari dagokionez. Horrela, zalantzarik ez dago, eta UPV/EHUk hori aplikatzea besterik ez da geratzen.


Honekin batera doakizue unibertsitateetako idazkariaren gutuna CRUEko presidenteari.

Administrazio eta prozesu-epeen etendura kentzea

Alarma-egoeraren ondorioz dakizuenez, administrazio-epeak eta epe prozesalak etenda geratu ziren.

Alarma-egoera luzatzeari buruzko azken xedapenean, maiatzaren 22ko 537/2020 Errege Dekretuan, etete hori kentzea xedatzen da. Hori garrantzitsua da errekurtsoak edo erreklamazioak ebazteke dituzuenentzat, haien epea etenda geratu baitzen alarma-egoeragatik (adibidez, ANECAren zuzendaritzaren aurrean jarritako gora jotzeko errekurtsoak, transferentziako seiurtekoak direla-eta).

Laburbilduz:

1) Ekainaren 1ean, berriro hasiko dira administrazio-epeak.
2) Ekainaren 4an, prozesuko epeak eten ziren.

Hala, honekin batera doakizuen errege-dekretuan honako hau adierazten da zioen azalpenean:

"Por ello, se prevé, en primer lugar, el levantamiento de la suspensión de términos y de la interrupción de plazos administrativos, estableciendo, con efectos de 1 de junio de 2020, la derogación de la disposición adicional tercera del Real Decreto 463/2020, de 14 de marzo. De este modo, se prevé que se reanude o, en su caso, se reinicie el cómputo de los plazos desde esa misma fecha.

Respecto de los plazos y términos procesales, se derogará con efectos a partir del 4 de junio de 2020, la disposición adicional segunda del Real Decreto 463/2020, de 14 de marzo, alzándose la suspensión en la misma fecha. Asimismo, correlativamente, se derogará con efectos a partir del 4 de junio de 2020, la disposición adicional cuarta del real decreto citado, relativa a la suspensión de plazos de prescripción y caducidad de acciones y derechos, alzándose la suspensión en dicha fecha."

Eta artikuluetan:

Artículo 8. Plazos procesales suspendidos en virtud del Real Decreto 463/2020, de 14 de marzo.

Con efectos desde el 4 de junio de 2020, se alzará la suspensión de los plazos procesales.


Artículo 9. Plazos administrativos suspendidos en virtud del Real Decreto 463/2020, de 14 de marzo.

Con efectos desde el 1 de junio de 2020, el cómputo de los plazos administrativos que hubieran sido suspendidos se reanudará, o se reiniciará, si así se hubiera previsto en una norma con rango de ley aprobada durante la vigencia del estado de alarma y sus prórrogas.

CCOOk zaintzen zaitu

Presentzialtasunera itzultzea, edo telelanari alergia izatea

Gaur, maiatzak 11, astelehena, sindikatuok administrazioak deitutako bilera telematiko batean izan gara, AZPren presentzialtasunera itzultzeko plana marrazten duen ebazpenaren zirriborroa aurkezteko.

Nabarmendu nahi dugu gaur goizeko 9:00ak baino lehentxeago jaso dugula zirriborroa, 11:30ean eztabaidatu behar genuenean. Nork bere ondorioak atera ditzala. Hemen duzu zirriborroa, edukia ikusteko eta jarraian azalduko ditugun pegak eta eragozpenak ulertzeko.

Aurreratu behar dugu, kontzeptuaren ikuspegitik, gehien harritu gaituena izan dela administrazioak telelana goraipatzetik, pandemiaren ondorio sanitarioak eta soziolaboralak saihesteko tresna egoki gisa, lehentasunezko lan egiteko modua izateari utzi izana. Hala da, behintzat, AZPkoen kolektiboarentzat, eta hori harrigarria da, alarma-egoerak bere horretan jarraitzen duelako eta inguruan ditugun ziurgabetasunei eusten dielako.

Hauek dira punturik aipagarrienak:



Aurkeztutako plana AZPra mugatzen da soil-soilik: hasierako dokumentuak, huts egin arren, AZPren eta AZPren itzulera jorratzen zuen arren, orain AZPrako plan esklusibo bat daukagu, IIPrekin inolako loturarik ez duena, loturarik gabeko munduak balira bezala. Gure ustez, itzulera-planaren aurkezpen bat ere egon behar da, gutxienez, IIPrentzat, eta hala eskatu da.


Zentroko, sailetako eta unitateetako planak: Administrazioak ez dizkie sindikatuei eman nahi, berehala behintzat. Halaber, ez ditu aurkeztuko Segurtasun eta Osasun Batzordean. Horrek izugarri zailtzen du prebentzioko ordezkariek plan horiek berrikusteko eta zuzentzeko lana egin ahal izatea, langileen osasuna bermatze aldera.


PCR testak eta test serologikoak: oraingoz, eta osasun-agintariek UPV/EHU horretara behartzen ez duten bitartean, langileei ez zaie PCR testik egingo, ezta test serologikorik ere. Dirudienez, unibertsitateak horretarako ekipamendua eta baliabideak baditu ere, badirudi kanpoko eragozpenak daudela aurrera eraman ahal izateko.

Oraingoz, eta prentsan argitaratuta dauden zantzuengatik, badirudi talde-immunitatea lortzetik urrun dagoela oraindik. Puntu honek presentzialtasunari buelta eman nahi dion testuinguruaren arrastoak ematen ditu: "Itsu-itsuan" jarraitu beharko dugu.

EPIs: Administrazioak beharrezko ekipo guztia jasotzea espero du ostegun hau baino lehen, egun horretan hasiko baita langileen itzulera.


Zentroak desinfektatzea: badirudi denbora horretan zentroak desinfektatzen ari direla, baina azalpenak eskatu zaizkien garbiketako azpikontratatutako langileen segurtasun eta osasun-arazoak ere badaude.

Telelana: telelanaren irizpidea erabat aldatzen da lehentasunezko lan-modalitate gisa. Ebazpen honen bidez, printzipioz, honako hauek bakarrik telelana egin ahal izango dute: lehendik telelanaren akordioaren babespean zeuden langileek, UPV/EHUko mediku-zerbitzuak ezartzen dituen langile ahulek eta "behar bezala egiaztatutako" ardurapeko adingabeen edo adinekoen kontziliazio-premiak dituzten pertsonek.


Hau da, zure lana formula horren bidez bete badezakezu, baina ez baduzu egoera horietako bat egiaztatzen, fisikoki zure lanpostura joan beharko duzu, operatiboki beharrezkoa ez bada ere. Irizpide-aldaketa erradikal hori maiatzaren 9ko SND/399/2020 Aginduko 3. artikuluan ezarritakoaren aurka doa, hau da, “Orden SND/399/2020, de 9 de mayo, para la flexibilización de determinadas restricciones de ámbito nacional, establecidas tras la declaración del estado de alarma en aplicación de la fase 1 del Plan para la transición hacia una nueva normalidad.” ko aginduaren aurka.


Gainera, adingabeak zaintzeko kontziliazio-premiak dituzten pertsonek, administrazioaren begietara hori egiaztatzea lortzen badute, telelana egin ahal izango dute, gehienez ere ikasturtea amaitu arte. Adinekoak zaintzeko, gai hori irekiagoa eta mugagabeagoa da. Lortu diren hobekuntza bakarrak honako hauek izan dira: adingabeak zaintzeko kontziliazioa eskatu ahal izateko adina 12 urtetik 14 urtera igotzea, eta eskaera egiteko epea luzatzea, zeina maiatzaren 4an amaitu baitzen presaka.


CCOOk telelanaren formula hedatzea eskatu die hala egin dezaketen langile guztiei edo, gutxienez, datorren ikasturtearen hasierara arte adingabeak zaintzeko beharra duten pertsonei. Arrazoiak asko dira, eta indartsuak. EHUn seme-alabak dituzten pertsonek ikasturtearen amaieran norekin utzi ikusi beharko dute. Egoera horretan, dirudienez, ez da haurtzaindegirik, koloniarik eta kanpalekurik izango, eta pertsona askok aitona-amonen esku utzi beharko dituzte, pandemia honetan pertsona kalteberenei dakarkien arriskuarekin, edo eszedentziak eta baimenak eskatzera behartuta, eta horrek kalte egingo dio familia-ekonomiari eta absentzia horrek aitona-amonen zerbitzuetan izan dezakeen eraginari.


Arazo horiek guztiak nabarmen arindu daitezke telelanarekin. Gaur egun, lan-eremuan distantzia sozialeko neurriak bermatzen dituen eta, aldi berean, kontziliazioa errazten duen formula bakarra da. Esan bezala, administrazioak gaur egun 260 bat telelan-eskaera jaso ditu kontziliazio arrazoiengatik. Eskaera horiek guztiak baimenduz gero, eta telelanean ari zirenei gehituta, AZPko postuen% 15 baino gehixeagori buruz hitz egingo genuke. Ez dirudi, inondik inora, zentzugabekeriarik.


Prebentzio Zerbitzuak berak behin eta berriz esan du norbera babesteko ekipamenduek izan behar dutela arreta-neurrien azken maila. Hori dela eta, ez dugu ulertzen administrazioak lanaldiari buruzko ikuspegi presentzialista zahar batera itzultzea, are gehiago bizitza asko segan dituen eta oraindik oso gutxi ezagutzen den mundu mailako pandemia baten testuinguruan. Horregatik, eta zuhurtasun-printzipioari helduz, uste dugu telelana izan beharko litzatekeela pandemia horren aurkako borrokan erabili beharreko lehen tresna UPV/EHUn. Hori posible ez denean bakarrik, beste neurri batzuetara jo beharko genuke.


Ez dirudi zentzuduna denik, adibidez, 61 urteko norbaiten kasuan eta kontrolatutako hipertentsio edo diabetes koadro baten kasuan, aurrez aurreko lanaldi batera itzularaztea, telelana egin ahal izateko. Ez dugu ulertzen.

Unibertsitate-sistemarako irakaskuntza ofizialak antolatzea

Unibertsitate Ministerioak Espainiako unibertsitate-sistemarako irakaskuntza ofizialen antolamendu berri baterako EDren zirriborro bat kontsulta publikora ireki du. Zirriborro horrek unibertsitate-eredu bat diseinatzen du, ezagutzan, berrikuntzan eta kulturan aurrera egin beharrean, Unibertsitate Publikoa enpresa-sarearen zerbitzura jartzen duena, CRUEren apetaren mende, eta goi-mailako hezkuntzan sartzeko aukera-berdintasuna arriskuan jartzen duena.

CCOOn uste dugu hori ez dela une egokia Espainiako unibertsitate-sistemaren egiturazko erreformari ekiteko, batez ere erreforma hori enpresa pribatuaren zerbitzura jartzen denean eta unibertsitatearen autonomia arriskuan jartzen denean. Izan ere, hori beharrezkoa da aurrerapen eta berrikuntza-herrialde berri bat eratzeko, osasun-krisi horren inpaktu larria berriz ere eta indar berarekin jasatea eragotziko duena.


Dokumentuak ez du Wert Dekretua indargabetzen (14/2012 Errege Lege Dekretua), eta duela urtebete proposatu zirenen antzeko neurriak jasotzen ditu. 180 edo 240 kredituko graduak proposatzen ditu, eta 60, 90 edo 120 kredituko masterrak. Prezio publikoak desberdinak dira maila akademiko bakoitzerako, eta zigor ekonomikoa mantentzen da bigarren eta hurrengo matrikuletarako. 3+2 ereduari buruzko eztabaidara itzuli da; eredu horrek behin betiko zigortzen ditu baliabide gutxien dituzten ikasleak, eta unibertsitate pribatuetako graduondoko tituluen merkatua errazten du. Ministerioaren proposamenak ibilbide akademiko irekiak barne hartzen ditu, neurrira egindako unibertsitate publikoaren eredu liberalean koherentzia akademikoa bermatu gabe, eta antolaketa-ondorioak eta unibertsitateetako langile eta finantzetan duten eragina sakon aztertu gabe.


CCOOn unibertsitate publikoa eta doakoa defendatzen dugu, non:

• Kalitateak baliabide handiagoak eta hobeak ematen ditu ikasgeletan eta irakaskuntzan (Art. 21-29).
• Unibertsitateko tasak doakoak izatea.
• Unibertsitate-tituluak tituluen katalogo batean inskribatzen badira, horrek tronkalekotasun komuna duten ikasketa-planak bermatzen ditu, proposatutako Unibertsitate, Zentro eta Tituluen Erregistroaren (RUCT) aurrean. 1 eta 3). Tronkalekotasun komun horrek eta tituluen katalogo horrek titulazioen arteko baliozkotzea ahalbidetzen dute, ikasleen enplegagarritasuna erraztuz. Gaur egun, baliozkotze-arazo handia dago, eta horrek eragin negatiboa du mugikortasunean.
• "Master" edo "gradu" izendapenak ezin dira erabili beste irakaskuntza mota batzuk estaltzeko (6. xedapen gehigarria), eta, horrela, goi-mailako hezkuntza merkatu bihurtzen da pribilegiatuenentzat.
• Berezko tituluek ez dute titulazio ofizialik ( 7.4) Kalitate akademikoa arriskuan jarriz.

CCOOn uste dugu Unibertsitateak berrikuntzaren, garapen zientifikoaren eta sozialaren eragile izaten jarraitu behar duela. Unibertsitate horrek gizartearen enkargua jasotzen du herritar kritikoak prestatzeko, lan-merkatuaren buru izateko gai direnak, espiritu kritikoa dutenak eta balio demokratikoak, bizikidetzakoak, garapen jasangarrikoak, berdintasunekoak eta aurrerapenekoak garatzen dituztenak. Bizi dugun egungo testuinguru historikoan, uste dugu proposamen hori ez dela beharrezkoa eta desegokia dela.