2019(e)ko urriaren 22(a), asteartea

EBJAren abokatu nagusiak bitarteko langileei buruz ateratako ondorioak. EHUko CCOO sindikatu-atalaren balorazioa.

EBJAren abokatu nagusiak bitarteko langileei buruz ateratako ondorioak. EHUko CCOO sindikatu-atalaren balorazioa.


Europar Batasuneko Justizia Auzitegiaren abokatu nagusiak Espainiako epaileen epaiketa aurreko arazo batzuei erantzun die, Madrilgo Erkidegoko Osasun Saileko bitarteko estatutupeko langileen (funtzionarioen baliokideak) eskaeren aurrean.




Espainiako epaileek Europar Batasuneko Justizia Auzitegiari galdetu diote Iraupen Zehatzeko Lanari buruzko 1999ko Esparru Akordioa jasotzen duen Europako Zuzentarauaren aplikazioa.

Zuzentarau horrek aldi baterako kontratazioaren abusua saihesteko neurriei buruzko klausula bat du.

Hauek dira neurri horiek:


  1. kontratu edo lan-harreman horiek berritzea justifikatzen duten arrazoi objektiboak;
  2. ondoz ondoko lan-kontratuen edo lan-harremanen gehieneko guztizko iraupena Iraupen mugatua;
  3. kontratu edo lan-harreman horien berritze-kopurua.


Funtsean, administrazioa arrazoi objektiboetan oinarritzen da behin-behinekotasuna eta, aldi berean, aldi baterako kontratuen berritzea justifikatzeko. Era berean, denbora-muga bat dago, baina badakigu ez dela betetzen. Aldi baterako kontratu kopuru bat ere aurreikusten da, eta hortik aurrera jardun beharko litzateke, baina hori ere ez da betetzen.

Arrazoi objektiboak, edo ez dira halakoak (beharrak egiturazkoak direlako eta ez koiunturazkoak), edo ez dira nahikoak abusua saihesteko edo zigortzeko, eta, beraz, ez dira eraginkorrak zuzentarau hau betetzeko, Espainiako epaileek funtsean galdetzen dute zer litzatekeen nahikoa eta, gainera, zer litzatekeen egingarria abusu hori zigortzeko eta/edo saihesteko.

Abokatu Nagusiak bere ondorioetan, zeinak berak gomendatzen baitu EBJAk erantzutea, uste du Auzitegi Gorenaren 2018ko azken jurisprudentziak aitortzen duela lanpostuan jarraituko duela harik eta legez bete arte, eta kalte-ordain bat emango duela.

Bere ustez, jarrera hori bat dator Zuzentarauarekin, eta, horrez gain, kalte-ordain gehigarri bat ezarri beharko litzateke, bidegabeko kaleratzeagatiko kalte-ordainaren ordez, kargu-uzte bakoitzeko (eta oroharreko prezioan). Hori da gaur egun existitzen ez dena, eta Espainiako legedian sartu beharko litzateke.

Mugagabe ez-finko bihurtzeari dagokionez, alde batetik, edo langile mugagabe eta finko bihurtzeari dagokionez, lehenengo gauza baztertzen du, baina bigarrena ez du baztertzen.

Finkoak ez diren mugagabeak arbuiatzen ditu, konbertitze hori ez delako nahikoa zehapen, prekarietatea iraunarazten duelako, langile horiek izatezko egoera berean dauden neurrian, hau da, berdin kargugabetu daitezkeelako.

Mugagabe finkoei buruz (edo estatutupeko langile edo funtzionario bihurtzeari buruz), uste du hori ere ezin dela automatikoki egin (hau da, pertsona jakin baten eskariaren aurrean, edo "dekretu bidez"), eta are arazotsuagoa izango litzateke, funtzio publikoan sartzeko printzipioen aurka joateagatik.

Baina ez du baztertu bihurtze hori beharrezkotzat jotzea "zigor" gisa, beste alde batetik sakoneko arazoa konpontzen duelako.

Horretarako, prozedura ordenatuak egitea eskatuko litzateke, izendapenetan ordena argi gera dadin. Sendotze prozesu moduko bat, ez prozesu irekiak, gehiegikeria zehatza konpontzen ez dutenak.

Prozedura horiek kontuan hartu beharko lituzkete hautaketa-prozesuak gainditzen dituzten langile guztiak, nahiz eta lanposturik lortu ez, gainditu ez zutenak edo parte hartu ez zutenak bezala ez tratatzeko.

Hau da, aukera zabaltzen du EBJAk uste izan dezan egokia dela behin-behinekotasuna zigortzea lanpostu finko bihurtzearen bidez, eta hala erabaki dezakete Espainiako epaileek.

2019(e)ko urriaren 14(a), astelehena

OSAGARRIEN PROTOKOLO BERRIA ARGITARATZEN DA, ETA MEREZIMENDUEN PUNTUAZIOAK ZEHAZTASUN HANDIAGOZ ZEHAZTEN DITU

OSAGARRIEN PROTOKOLO BERRIA ARGITARATZEN DA, ETA MEREZIMENDUEN PUNTUAZIOAK ZEHAZTASUN HANDIAGOZ ZEHAZTEN DITU


PROTOKOLO BERRIA


Urriaren 8ko EHAAn IIPen osagarriak ebaluatzeko protokolo berria argitaratu da. Protokolo berriak aurreko protokoloek merezimenduen balorazioa baino zehaztasun handiagoz zehazten dute; horrela, irakasleek emaitza aurreikusteko aukera izan dezaten, eta, horrela, desadostasuna izanez gero, balioespena errekurritzeko oinarri legal bat izango du.

Atal batzuetan zehaztasun handiagoa izatea gustatuko litzaiguke guri, baina, batzuetan, onena onaren etsaia da. Nolanahi ere, zenbait gai FAQen bidez afinatzeko konpromisoa dago.

Irizpideak zehazteak dakarren hobekuntza gustatzen zaigu, baina ez gaude ados agentziak IIPen merezimenduen onarpena eragozten duten zenbait irizpide aldatzeko erabili duen moduarekin. Hori agentziak bere kabuz egin dezakeen zerbait da, eta IIPei gauzak zailtzen dizkie.


Oro har, pozik gaude:

  • Osagarriak judizialki finkatuta daude. Hori dela eta, ez dago gure eskubideekin esperimentatzeko aukerarik.
  • Formula desagertu egin da, eta, horrekin batera, diskriminazioa.
  • Merezimenduak aurreko protokoloetan baino zehaztasun handiagoz zehaztuta daude. Protokolo berriak berme handiagoa ematen du, legea betetzen du eta autoebaluazioa zentzuz onartzen du.


Lau urteko epaiketaren ondoren, Unibasqek araudia urratu eta epai judizialei entzunda, badirudi Eva Ferreira andreak, azkenean, legea betetzea erabaki duela. Zergatik ain denbora luze? Asko gozatu al duzu Unibertsitateko IIPari kalte egiten?

Ulergaitza da prozesu honetan erakutsi duen negoziazioarekiko interes falta, bai eta eskatzaileekiko eta eragindako kalteekiko erabateko mesprezua ere.


2017KO DEIALDIA


Unibasq-en azken komunikatuaren baieztapen tortiboen inguruan, hau esan nahi dugu:

  • CCOOek ez du kautelazko etenduraren aurka jarri, epaitegiak eskaera hori Unibasq-ek helarazten dionean.


  • CCOOk 2 idazki aurkeztu dizkio epaitegiari:
    • Azken protokoloaren aurkako prozesu irekian atzera egiteko idazki bat.
    • Beste idazki bat, non adierazten dugun: Alde batetik, ez dugu kautelazko neurriaren aurka jarriko. Hori epaitegiak badaki jada eta Unibasq ere bai, baina behin eta berriz esaten dugu. Beste alde batetik, oraindik ere, ebaluatuak izateko zain dauden irakasleentzako onena delakoan gaude. Epaitegiaren Auto bidezko protokoloa baliogabetu zuen epaiketan 60 egunez bertan behera uztea eskatu genuen, gure eskaerak 2017ko deialdia baketasunez bukatzea bilatzen duela azalduz.



ONDO ESANDA, FERREIRA ANDREA PRESIONATZEN ARI DA, BERAK SORTUTAKO ARAZOA KONPONDU BEHAR IZAN DEZAGUN. ETA GAINERA, BERE EMANALDIEN ERRUA BOTA NAHI DIGU. Eta hori guztia gertatzen ari da sindikatu batzuen babesarekin. Prozesuan pertsonatu eta bere burua edo bere ordezkarien interesak defendatu beharrean, (edota, gutxienez, ideia bat aurkeztuz), ahaleginak egiten dituzte Unibasq-en gertaerak babesteko eta, bide batez, gure lana kritikatzeko.

UPV/EHUko IIPen interesen defentsa nahiko ona izan da. Hori guztia Unibasq-en itxuraren aurrean, gure Errektorearen interesik ezaren aurrean eta Eva Ferreiraren lagunen sindikatuen kritikeen aurrean. Langileen eskubideak ez dira inoiz baldintzatu behar zenbait prebendentzia pertsonalek onartzen dituzten edo gai horretan interes berezia dutelako.

Exijitzen dugu Unibasq-i Unibasq-ek sortu duen arazoa konpontzeko, boikotatzeari uzteko eta konponbideak ez baztertzeko. Eskatzaile guztiei (aurreko deialdietatik, deialdi etendunetatik eta deialdi berrietatik) erraztasunak eman behar zaizkie, 2020ko urtarrilean kobratzeko eskubidea izan dezaten ahalik eta azkarren eta arduraz ebaluatu ahal izateko.

Zaintzaileak egongo gara.

2019(e)ko urriaren 1(a), asteartea

AZPren jardunaldiaren "negoziaziorik ezaren" inguruan

AZPren jardunaldiaren "negoziaziorik ezaren" inguruan


Dagoeneko bi aldiz bildu gara Administrazioarekin, AZPko 2020ren urteko lanaldia aztertzeko. Orain arte, ez dugu ia ezer lortu. Badirudi administrazioak ez duela nahi kontziliazioari buruzko baldintzak hobetzea. Izan ere, sindikatuek aurkeztutako alegazio bakar bat ere ez baita jaso.




Gainera, adiskidetzean aurrerapausorik ez egotea legegintzako testuinguru berri batean gertatzen da, eta horrek askoz ere mesedegarriagoa izan beharko luke. Hori horrela da martxoaren 1ean RD 6/2019 argitaratu zelako, medidas urgentes para garantía de la igualdad de trato y de oportunidades entre mujeres y hombres en el empleo y la ocupación. 34. artikuluaren 8. paragrafoaren aldaketan honako hau zehazten da:


"Las personas trabajadoras tienen derecho a solicitar las adaptaciones de la duración y distribución de la jornada de trabajo, en la ordenación del tiempo de trabajo y en la forma de prestación, incluida la prestación de su trabajo a distancia, para hacer efectivo su derecho a la conciliación de la vida familiar y laboral."

"En la negociación colectiva se pactarán los términos de su ejercicio, que se acomodarán a criterios y sistemas que garanticen la ausencia de discriminación, tanto directa como indirecta, entre personas trabajadoras de uno y otro sexo. En su ausencia, la empresa, ante la solicitud de adaptación de jornada, abrirá un proceso de negociación con la persona trabajadora durante un periodo máximo de treinta días."

"Las discrepancias surgidas entre la dirección de la empresa y la persona trabajadora serán resueltas por la jurisdicción social a través del procedimiento establecido en el artículo 139 de la Ley 36/2011, de 10 de octubre (RCL 2011, 1845) , Reguladora de la Jurisdicción Social.»


Ez dirudi, oraingoz, administrazioak negoziatzeko gogo handia duenik. Agian nahiago dute epaitegietara iritsi, berri diren banakako erreklamazioen tantaka etengabe bati aurre egitea. Esan digutenez, Berdintasunerako Zuzendaritza bateratzeko neurrien txosten bat egiten ari da, eta, ez dakigu noiz, negoziazioaren xede izango da. Baina oraindik ez daukagu ezer: ez dago dokumentu horren zirriborrorik ezta datarik ere. Oraingoz eta informazio gehiago izan ezean, badirudi kea saltzen ari zaizkigula.

Legegintzako testuinguru berri honetan, honako hau eskatu dugu:

  • AZP guztientzako kartara sartzeko aukera. 5 orduko lanaldi finkoa proposatzen dugu, adosten diren ordutegietan eta lanaldiaren gainerakoa astean eta/edo hilean zehar antolatzea.
  • Telelaneko akordioa berriro negoziatzea, legegintzako esparru berri horretan zaharkituta geratu baita. Egungo plazak bikoiztea eskatzen dugu.
  • 12 urtetik 16ra bitarteko legezko zaintza egiteko adina luzatzea.
  • Adina handitzea, 3 urtetik 5 urtera bitarteko adingabeak zaintzeko eszedentziak eskatu ahal izateko (hitzarmenaren 51.2.4 artikulua). Edo, bestela, 48.8. artikulua aldatzea, eta, beraz, norberaren gauzetarako emakidak ez egotea zerbitzuaren beharren menpe, 5 urteko adingabe bat zaintzeko arrazoi izan behar duten eskaeretarako.
  • Gutxienez, ordu-poltsa bat gozatu ahal izatea zerbitzuaren premien menpe egon gabe.
  • Edoskitze baimena handitzea, baimen horren orduak metatuz, OMEk gutxienez 6 hilabeteko edoskitzaroa ezartzen badu.
  • 20 orduko ordu-poltsa, haurrak eskola egokitzeko.
  • Oporrak egun soltean hartu ahal izatea, ez astero, orain arte bezala.
  • Baimen-poltsak minutuka hartu ahal izatea, eta ez lanaldi osoak, orain arte bezala.
  • Ordutegi-defizitaren berreskurapena minutuka egin ahal izatea eta ez ordu osoak.


Benetako negoziaziorik ez dagoenez, honako esaldi hau desager dadila eskatu dugu gerentearen ebazpenean:

"La presente Circular ha sido objeto de negociación en la Mesa negociadora del Personal de Administración y Servicios."


Horretan jarraituko dugu!