2020(e)ko ekainaren 24(a), asteazkena

COVIDek kontziliazioan eta generoan duen eraginaren analisia

COVIDek kontziliazioan eta generoan duen eraginaren analisia



Uda arraro batean sartu berri gara, munduko pandemia baten testuinguruan, eta inoiz baino kontziliazio-premia larriagoekin. Familiek beren adin txikikoak, adinekoak eta mendekoak zaintzeko erabiltzen dituzten azpiegiturek ez dute % 100ean funtzionatzen, eta, askotan, azpiegitura horiek eskuragarri eduki arren, pertsona askok zalantza handiak ditugu azpiegitura horiek erabiltzearen komenigarritasunari buruz, batez ere osasun-segurtasuneko arrazoiengatik. Ziurgabetasun-giroan bizi gara, eta are gehiago gertatzen ari diren berragerpen kopuru handiari erreparatzen badiogu.


CCOOk beti defendatu izan du bizitza pertsonala bateragarri egitea, ardurapean pertsonak izan ala ez. Baina orain, inoiz baino gehiago, beharrezkoa da kontziliazio-neurriak gehiago garatzea, hala nola ordutegi-malgutasuna eta, bereziki, telelana. Batetik, laguntza eman behar zaie kontziliazioa behar duten pertsona horiei, eta, bestetik, ez zaie beharrezkoa ez den arriskurik eman behar langileei, are gehiago lana modu eraginkorrean egin badaiteke urrutitik, azken hilabeteetan frogatu den bezala. Hori esan dugu behin eta berriro.


Baina honako galdera hau ere ezin dugu alde batera utzi: nork eskatzen du adiskidetzea?


Krisi honek UPV/EHUn pertsonak zaintzeko ardura nork hartzen duen ikusteko aukera ematen digu. Gerentziak datu batzuk eman dizkie sindikatuei kontziliazio-eskaerei buruz eta pertsona kalteberen balorazioari buruz, eta ehuneko batzuk atera ditugu.


Oharrak:

Lehenengo taulan, pertsonek langile kalteberatzat hartzeko egindako eskaerak jasotzen dira.

  • Apto/a: Mediku-zerbitzuak lanera presentzialki itzultzeko egokitzat jo dituen langileei buruz ari da.
  • Apto/a CR: esan nahi du zerbitzu medikoak adierazten duenean ez duela aurrez aurre joan behar bere lanpostura.

Bigarren taulan, horiz, adiskidetze-eskaerak jasotzen ditu.


Hasteko, AZParen ehunekoa jakin behar dugu, generoka. Horretarako, Berdintasunerako Zuzendaritzaren 2018ko Berdintasunerako Zuzendaritzaren txostenera joko dugu. Txosten horrek esaten digu UPV/EHUko AZPren artean % 63,54 emakumeak direla eta % 36,57 gizonak. Eskaeren artean genero-berdintasuna dagoela uste izateko, ehunekoak ahalik eta gehien hurbildu behar dira eskaeretara.


Adibidez, lehenengo taulari erreparatzen badiogu, hau da, langile kalteberei buruzko balorazio-eskaerei erreparatzen badiegu, ikusten da eskatzaileen % 66,66 emakumeak zirela eta % 33,33 gizonak. Ikus dezakegunez, eskaeren ehunekoa asko hurbiltzen da aurreko paragrafoan aipatu ditugun generoen araberako banaketa-ehunekoetara, eta hori logikoa da, eta bat dator AZPen egituraren arabera espero denarekin. Hala ere, kontziliazio-eskaerei erreparatzen badiegu, bigarren taula erreferentziatzat hartuta (horiz), eskatzaileen % 73,83 emakumeak dira, eta % 26,16 gizonak. Kasu honetan, generoen araberako langileen ehunekoekiko desbideratzea nabarmen handiagoa da. Lehen irakurketa batean agerikoa dirudi emakumeek kontziliazio gehiago "behar" dutela edo zaintzaileen rola intentsitate handiagoz hartzen dutela. Ona litzateke guraso bakarreko familien berri izatea eta familia-burua gizona edo emakumea den jakitea, azterketa zehatzagoa egiteko.


Eta are xehetasun handiagoz aztertuz gero eta arreta adingabeen eta adinekoen kontziliazio-eskaeren datuetan jartzen badugu, honako datu hauek aurkituko ditugu:




Emakumeak

Gizonak

Adingabeak

72,57%

27,42%

Adinekoak

80,95%

19,05%

Guztira

73,83%

26,16%





Ikus daitekeenez, adineko pertsonak zaintzeko eskatzaile gehienak emakumeak dira. Argi eta garbi, kasu honetan, eskatzaileen ehunekoak oso desberdinak dira langileekiko, generoen arabera. Aldiz, ez da hainbeste adin txikikoen zaintzarako, nahiz eta oraindik ere alde nabarmenak dauden.


Datu horiei erreparatuta, genero-joera nabarmena ikusten da ardurapeko pertsonak zaintzeko erantzukizuna nork hartzen duen kontuan, batez ere adinekoen kasuan. Beharbada, kultura- eta/edo belaunaldi-faktorea izango da datuak azalduko dituena, baina testu honen asmoa ez da gaiaren eta haren kausen azterketa sakona egitea, baizik eta UPV/EHUko AZPren errealitatea agerian uztea, azaldutako datuak oinarritzat hartuta.


Hori dela eta, CCOOk berriro aldarrikatu nahi du, eta oraingoan genero ikuspegitik, kontziliazio neurriak zabaltzeko beharra, gizon eta emakumeen arteko ezberdintasunetan ez sakontzeko. Horregatik, berriz diogu:


  • Telelana serioski bultzatzea eta telelana egin dezaketen guztiei zabaltzea. Eskaera guztiei erantzungo balitzaie, AZPko langileen % 15 ez lirateke telelanean arituko.
  • Lan-ordutegiak malgutzea, lanaldiaren eta egutegiaren ohiko zirkularrak ezarritako ordutegietatik harago.
  • Era berean, ezin ditugu ahaztu beren lanpostuaren ezaugarriengatik ezin dutenak. Horregatik, lanaldi-murrizketak ematea eskatzen dugu, lansarien murrizketa nahitaez proportzionala izan gabe.


Gehienak bateratzea eskatzen dutenen profilaren eta generoaren ebidentziaren aurrean, beste argudio bat dugu neurri horiek bultzatzea eskatzeko: emakumeen eta gizonen arteko lan-desberdintasunetan ez sakontzea, soldatetan barne. Izan ere, kontziliazio-neurriak ez badaude behar bezala egokituta, azkenean, pertsona behartuta dago bere soldatan eragina duten neurriak hartzera, eta horrek azaltzen ditu, neurri batean, gizonen eta emakumeen arteko soldata-aldeak, datuetan ikusten baitugu gehien eskatzen dituzten pertsonak direla.

Horregatik, administrazioari eskatzen diogu generoaren arabera bereizitako datuak eman ditzala kontziliazioarekin lotutako neurrien eskaerei buruz. Bereziki, soldata-murrizketa eragiten duten neurriei buruzko informazioa nahi dugu, hala nola eszedentziei, lanaldi-murrizketei, ordaindu gabeko baimenei eta abarri buruzkoa. Gure ustez, beharrezkoa da egoera hori sakon aztertzea, neurriak hartzeko eta pertsona horiei beste aukera batzuk eskaintzeko.


Amaitzeko, administrazioari dei egiteaz gain, genero guztietako pertsonei eskatzen diegu pertsonen zaintzan erantzunkidetasuna lantzeko. Gizarte gisa nahiz gizabanako gisa, aktiboki lan egin behar dugu desberdintasun horiei amaiera emateko.

CCOO
CCOO

2020(e)ko ekainaren 17(a), asteazkena

Ekainaren 17ko negoziazio-batzordea. Kontziliazioa.

Ekainaren 17ko negoziazio-batzordea. Kontziliazioa.


Gaur bildu gara administrazioaren proposamena eztabaidatzera, MEDIDAS EXTRAORDINARIAS DE CONCILIACIÓN PARA EL PERSONAL DE ADMINISTRACIÓN Y SERVICIOS DE LA UPV/EHU QUE TIENE A SU CARGO DIRECTO EL CUIDADO DE MENORES, MAYORES O PERSONAS DEPENDIENTES.


Bertan, kontziliazio-neurriei buruz eztabaidatu da; izan ere, orain beste batzuetan baino beharrezkoagoak dira udalekurik, haurtzaindegirik eta eguneko zentrorik gabeko uda arrotz bati aurre egin ahal izateko, eta familiek erabiltzen ohi dituzten tresna horiek ez dute funtzionatzen. Neurri horiekin lanaldia eta telelana malgutzeaz ari gara.

CCOOk beti azpimarratu du neurri mota horiek ezartzeko beharra, eta ez bakarrik seme-alabengatik, adinekoengatik eta mendekotasun-egoeran daudenengatik kontziliazio-premiak dituzten langileentzat, baizik eta edozein pertsonarentzat. Mundu guztiak izan beharko luke bere bizitza pertsonala eta lanekoa uztartzeko eskubidea, eta beti defendatu izan dugu helburuen araberako lana, eta ez diogu eutsi lanaldiari buruzko egungo ikuspegi presentzialistari. Baina egia da, halaber, bizi dugun osasun-egoera larriaren ondorioz, aldi baterako, arreta jarri behar dugula orain beste pertsona batzuk zaindu behar dituzten pertsonengan.

CCOO izan zen argi eta garbi adierazi zuen lehen sindikatua, salbuespenezko egoera horri salbuespenezko irtenbideak bilatu behar zitzaizkiola. Lehenak izan ginen telelana osasun-segurtasuneko eta kontziliazioko neurri gisa ezartzeko eskatzen, gutxienez hurrengo ikasturtearen hasierara arte, eta, horregatik, krisiaren hasieran egungo telelanaren akordioa lehenbailehen berriz negoziatzea eskatu genuen. Hasieran hori guztia burutazio bat bezala ikusi zen, baina zorionez sindikatu guztiek jarrera bera hartu dute eta elkarrekin presio bat egin ahal izan dugu, azkenean bere fruituak emanez.

Behin betiko testua jaso ezean, honako hau aurreratuko dizuegu:

  • Lortu dugu telelanaren bidez bete daitekeen lanpostua duten eta kontziliazio-premiak dituzten langileek hurrengo ikasturtearen hasierara arte egiten jarraitzea.
  • Prebentzio-zerbitzuak zaurgarritzat jotako langileek telelanean jarraitzea lortu dugu. Eta lanpostuak ezin badu telelana egin, ez da lanera joango.
  • Behin eta berriz galdetu dugu ea prebentzio-zerbitzuak aitortutako langileak gai diren, baina telelana egiteko gomendioarekin, normalean lanera joan behar duten, baina kontziliazio-premiak dituztenek bakarrik izango dute telelana egiteko aukera.
  • Hierarkian gorago dagoen pertsonaren baimena beharrezkoa ez izatea eskatu dugu, baina ez da proposamena jaso. Telelana eskubidea da, ez oparia.
  • Telelanaren akordioan gaur egun baztertuta dauden pertsonek telelanari heldu ahal izatea eskatu dugu, hala nola buruzagitza, zuzendaritz, koordinazio edo gainbegiratze eginkizunak dituzten lanpostuek. Ez dugu uste bazterketa hori justifikatuta dagoenik, presentzialtasunaren adibide gisa erakutsi nahi izateaz gain.
  • Eskatu dugu gaur egun telelanean ari den edozein pertsonak, nahiz eta kaltebera izan ez edo kontziliazio-neurriak zehaztu ez, telelana egiteko aukera izan beharko lukeela. 
  • Ez dugu uste justifikatuta dagoenik bi gurasoek EHUn lan egitea haietako batek ezin duela telelana egin. Baina, oraingoz, uko egiten diote.
  • Aurretik aurkeztu ez diren agiriak bakarrik aurkeztu beharko dira. Ekainaren 30era arteko epea emango da falta den dokumentazioa aurkezteko. Hala ere, infopas@ehu.eus helbidearekin harremanetan jartzea gomendatzen dizuegu, zerbait falta zaizuen ikusteko.
  • Edozein arrazoirengatik beharra izan lezaketen pertsonen kasuan beharrezkoa den materiala mailegatzea eskatu dugu. Gerta daitezkeen egoera puntualak konpontzeko prest daude.
  • Jarraipen-batzorde bat egongo da, gerora sor daitezkeen eskaera berriak baloratzeko.


CCOOri akordioaren alderdi batzuk ez zaizkio batere gustatzen. Gure ustez, telelana egin dezakeen eta krisi honetan egin duen pertsona orok egiten jarraitu beharko luke. Bestalde, oso larria iruditzen zaigu akordioaren buruzagitza, zuzendaritza, koordinazio edo gainbegiratze-lanak egiten dituzten pertsonak baztertzea, ez baitugu inola ere ulertzen gainerako langileek ez bezalako tratua jasotzen dutenik. Hala ere, akordioa sinatu behar izan dugu, administrazioak erretiratzeko mehatxua egin duelako. Nahiago izan dugu gaitzik txikiena aukeratu, pertsona asko ez uzteko behar dituzten kontziliazio-neurririk gabe, orain inoiz baino gehiago.

CCOO

2020(e)ko ekainaren 11(a), osteguna

EPIPF: Auzitegi Gorenak soldataren hainbanaketa baliogabetu du kontratuak irauten duen lau urteetan


EPIPF: Auzitegi Gorenak soldataren hainbanaketa baliogabetu du kontratuak irauten duen lau urteetan


Auzitegi Gorenak arrazoia eman dio CCOOri EPIPFri dagokionez, 7.3 artikulua baliogabetuz.



Artículo 7. Retribuciones.

1. La retribución de este contrato no podrá ser inferior al 56 por 100 del salario fijado para las categorías equivalentes en los convenios colectivos de su ámbito de aplicación durante los dos primeros años, al 60 por 100 durante el tercer año, y al 75 por 100 durante el cuarto año. Tampoco podrá ser inferior al salario mínimo interprofesional que se establezca cada año, según el artículo 27 del Texto Refundido de la Ley del Estatuto de los Trabajadores.

2. Para el establecimiento de las retribuciones anteriores se tomará como referencia mínima la categoría correspondiente al Grupo 1 de personal laboral de la tabla salarial recogida en el convenio único de personal laboral de la Administración General del Estado.

3. La aplicación de la cantidad anual resultante se podrá también computar al periodo total del contrato predoctoral de cuatro años.» (ANULADO)



Gogoratuko duzuenez, 2019ko martxoan EPIPF berria argitaratu zenean, CCOO ez zegoen ados, besteak beste, haren 7.3 artikuluarekin, doktoratu aurreko kontratuaren lau urteetan jaso beharreko zenbatekoak hainbanatzea ahalbidetzen baitzuen.


Azken orduan sartu den aldaketa hori kaltegarria da doktoratu aurreko langileentzat. Izan ere, atal hori aldatuta soilik, aldatzen dira ordainsarien sortzapen-sistema eta urteko ehunekoak, eta horrek ondorioak ditu Gizarte Segurantzaren prestazioetan, kaleratzeen kasuan kalte-ordainak kalkulatzean, soldata-aurrerakinetan, langabezia kobratzean eta abarretan.


Adibidez, langabezia-prestazioen kasuan, kontratuak irauten duen lau urteetako soldata hainbanatzeak esan nahi du horietako azkena askoz gutxiago kobratuko litzatekeela Zientziaren Legeak ezarritako % 75ari dagokion zenbatekoa baino (% 61,74 ordea), eta horrek langabezia-prestazioa kobratzeko eskubidean izango lukeen eragina izango luke, azken sei hilabeteak soilik hartzen baititu kontuan prestazioa ordaintzeko.


Bai aldaketa horren eraginagatik, bai azken unean sartu izanagatik, sindikatuekin informatu, kontsultatu edo negoziatu gabe, CCOOk EPIPFa inpugnatu zuen, eta orain Auzitegi Gorenak arrazoia eman digu. Berariaz aitortzen du Gobernuak ez zuela prozedura errespetatu, 7. artikuluko atal hori behin betiko testuan sartu zelako eta BOEra bidali zelako, sindikatuekin negoziatu gabe argitaratzeko. Era berean, uste du, CCOOren azterketan nabarmentzen den bezala, aurkaratutako erregulazioak nabarmen aldatzen dituela Zientziaren Legean finkatutako soldata-ehunekoak. Hori gehiegikeria da, eta, gainera, erregelamendu bidez beste modalitate bat sartzen du soldatari dagokionez, ordainketa-denborari eta aurrerakinei dagokienez, eta hori Langileen Estatutuaren 29. artikuluaren aurkakoa da.


Horregatik, Auzitegi Gorenak aintzat hartu du CCOOren errekurtsoa, eta baliogabetzat jo du EPIPFeko 7.3 artikuloa.


Epai honen eraginpean bazaude, jar zaitez harremanetan CCOOrekin.


CCOO ikertzaileen kolektiboarekin borrokan, estatuko I+G+b arloan lan duinak egiteko.
Atzera pausu bat ere ez!
AFILIA ZAITEZ: KOMENI ZAIZU

Gaur egun Euskadin lan egiten duzu, eta bihar? CCOOk nahi duen tokian zaudela defendatuko zaitu.

94 601 2438
ccooupv-bi@ehu.eus

2020(e)ko ekainaren 10(a), asteazkena

CCOO bat dator UPV/EHUko pribatizazioaren aurkako plataformarekin


EHU ez dago salgai! 

 

 

"Unibertsitateko komunitatearen datu pertsonalak UPV/EHUko “hodeian” nahi ditugu"


Horrela dio UPV/EHUko pribatizazioaren aurkako plataformaren goiburuak, CCOO erabat ados dago horrekin. Horregatik, plataformaren adierazpenaren edukia sinatu eta babesten dugu, eta ekimenarekin bat egitera animatzen zaituztegu.


Sinatu hemen


Eta hemen behean adierazpena irakur dezakezu


Azpikontratazioak gero eta gehiago dira Euskal Herriko Unibertsitateko zerbitzuetan. Adibide bat, Informazio eta Komunikazio Teknologien zerbitzuetan UPV/EHUko gerentziak eman nahi duen hurrengo pausoa: Unibertsitateko irakasle, administrazio eta zerbitzuetako pertsonala eta ikasleen posta elektronikoak Microsoft Office 365era migratu nahi ditu. Hau da, kontu hauetan jasotzen diren mezuak, gure unibertsitateko zerbitzarietan egon beharrean, Microsoften zerbitzarietan egongo dira, “hodeian” (Hodeia ez da existitzen, beste norbaiten ordenagailua da, kasu honetan Microsoftena).

Sistema berri honen arriskuak eta gabeziak:

  1. Pribatutasunik ez
    UPV/EHUko komunitatea osatzen dugunon datu pertsonalak, proiektu eta ikerkuntzen emaitzak enpresa pribatuen esku uzteak datu hauen pribatutasunaren bermatzea ezinezko egiten du. Datu hauek UPV/EHUk bere “hodeian” gorde ditzake.
  2. Dependentzia
    Ikaskuntzan autonomia sustatzen duen unibertsitate batek, ez luke multinazional baten produktuen alde egin behar, erabiltzaileei beste aukerarik eman gabe. Sistema honekin Microsoften produktuekiko menpekotasuna areagotu egingo da.
  3. UPV/EHUren izaera publikoaren galera
    Ordenagailu eta IKTen erabilera ikaragarri hazi da azken urteotan. Baina UPV/EHUko IKT zerbitzuetan ez dira lanpostu berriak sortu, ez eta baliabide teknikoak handitu; aitzitik, aplikazio eta zerbitzari batzuen kudeaketa (UXXI, Egoitza elektroniko berria, …), enpresa pribatuen esku utzi da eta beste kasu batzuetan garapena edota kudeaketaren parte bat azpikontratatu egin da (GAUR, eGela, Meta4, …)
  4. UPV/EHUren dirua xahutzea
    UPV/EHUk finantza eta ondare jasangarritasuna bermatu nahi badu, baita gaitasun zientifiko-teknologikoak eta informazioaren teknologiei lotutakoak ere, azpikontratazioetan dirua xahutzeari utzi eta UPV/EHUko langileek kudeatuko duten azpiegitura eta software libre baten alde egiteko garaia da.

Adierazpen hau sinatzen dugun norbanako, sindikatu, sail eta elkartek gure kezka aditzera eman nahi dugu, eta

Hau eskatzen diogu UPV/EHUko zuzendaritzari:

  • Enpresa pribatu baten esku gure datu pertsonalak ez uztea
  • IKTen kudeaketan pribatizazioa baztertzea
  • Software librearen alde benetako konpromisoa hartzea