2022(e)ko apirilaren 29(a), ostirala

Pertsonak aurretik, soldatak igotzea, berdintasun handiagoa, prezioei eustea

Pertsonak aurretik, soldatak igotzea, berdintasun handiagoa, prezioei eustea


Lema hau izango dugu gure manifestazioetan aurten maiatzaren 1ean euskal hiriburuetan, lan mundua, berdintasuna eta justizia soziala aldarrikatuko ditugu. Horiek direlako pertsonak, batez ere ahulenak, erdigunean kokatzeko tresnarik onenak.


2020 urtean, konfinatuta egon ginenean denok, egun hau era birtualean ospatu genuen. 2021ean kaleak berreskuratu genituen baina murrizketa esanguratsuekin, ondorioz jende askok ezin izan zuen parte hartu. Aurten berriro atera behar dugu kalera era masiboan. Lehenik, berriro elkartu eta geure burua aldarrikatzeko, baina baita ere jakinarazteko, nahiz eta eskubide batzuk berreskuratu ditugun eta berri batzuk lortu, oraindik ere zor handia dagoelako langile klasearekin, eta hori ez dute ahaztu behar.

Beraz, manifeztazioetan parte-hartzera animatzen zaituztegu. Igandean kaleak bete behar ditugu, borroka asko ditugulako aurretik, babestu beharreko kausa asko, bidezkoak denak, baina bidezkoena geu, langile klasea. Klase harrotasuna dugu, garena izateaz harro gaude, horregatik altxako dugu ahotsa, langile klasearen defentsan. 
 
Hemen duzu gure Biltzar aldizkariaren Maiatzaren 1eko ale berezia
 
 
Gora Maiatzaren 1a! Gora langileria!

Manifestazioak:
Gasteiz 11:00 Andre Maria Zuria
Bilbo 11:30 Jesusen Bihotza
Donostia 12:00 Alderdi Eder  

2022(e)ko apirilaren 28(a), osteguna

NORAEZEAN JARRAITZEN DUGU LANEKO SEGURTASUN ETA OSASUNEAN

NORAEZEAN JARRAITZEN DUGU LANEKO SEGURTASUN ETA OSASUNEAN



UPV/EHUko langileen osasun mentalak asko kezkatzen gaitu CCOOn. Gure ustez, gure lanaren izaeragatik, osasun mentala da gure lan-osasunean eragina izateko faktore nagusia. Gainera, pandemia luze bat gehitu behar dugu, ondorio psikologiko larriak dakarzkiguna, eta, amaitzeko, orain ziurgabetasun handiko beste egoera batean gaude, energiaren kostuaren parekorik gabeko igoeraren eta Ukrainan gerra baten ondorioz, arriskuan jartzen ari baitira ondasunak, funtsezko zerbitzuak eta pandemiaren ondoren desiratutako susperraldi ekonomikoa, desberdintasun- eta pobrezia-arazoak areagotuz. Hori jakinarazi dugu komunikatu honetan [1].

 

UPV/EHUri dagokionez, lan-prekarietatea areagotzen duten maila guztietako murrizketa-neurriak ezarri behar ditugu: ziurgabetasun eta gatazka handiak eragin dituzten zentroak eta sailak berregituratzea, gure lan-baldintzak aldatzen dituzten zentroak ixtea, sail, zentro eta zerbitzuetako zuzkidura ekonomikoak murriztea, berokuntza-mozketak eta bestelako murrizketak. Hori guztia aurrekaririk gabeko erasoa da, ez bakarrik maila ekonomikoan, baita laneko segurtasun eta osasunean ere. Hau da, ez gara une onak bizitzen ari, perspektibak ez dira onak eta koktel horrek guztiak eragin psikologiko handia du.


Horri guztiari Psikologia Arretarako Zerbitzuaren egoera tamalgarria gehitu behar zaio, ohar honetan [2] salatu genuen bezala, eta harrezkero egoera ez da hobetu. Zerbitzu honek premiazko errefortzu bat behar du, ez baitago bere araudia betetzeko prest (ikusi beheko oharra) baliabide gutxi dituelako. Horren ondorioz, bertan lan egiten duten langile gutxi daudenez, AZLak, IIPak eta ikertzaileak arretarik gabe utzi behar dira, ikasleak bakarrik artatuz.

 

OHARRA: (Art. 5.3.- Prestar atención psicológica al alumnado, al profesorado y al PAS universitario que lo solicite.)

 

Eta zer esan Prebentzio Zerbitzuari buruz; izan ere, prekarioan bi urte baino gehiago lan egin ondoren, agortuta dago, eta langile eta bitarteko gabezia izugarria du. Proba askok agerian utzi dute zerbitzuak pandemia honetan zehar izan dituen gabeziak, eta, bestalde, urrundik zetozen. Ildo horretan, ez dugu errepikatu nahi, denak berdin jarraitzen duelako; horregatik, duela urtebete egin genituen oharrak aipatuko dizkizugu [2].

 

Horregatik guztiagatik, horretarako arrazoiak soberan daudelako, apirilaren 28an, Laneko Segurtasun eta Osasunaren Nazioarteko Egunean, UPV/EHUri eskatzen diogu zerbitzu horiek indartzeko, jasaten ari garen prekarietate-igoera berehala gelditzeko eta alderdi sozialarekin negoziazio erreal eta iraunkorra egiteko.

 Jarraian, CCOOk A28ari buruz emandako informazio orokorragoa duzu. Agur bero bat 

Kazeta sindikal berezia 28A

Manifestua CCOO Irakaskuntza

Ikertzaileen osasun mentalari buruzko jakinarazpen espezifikoa

 

 

2022(e)ko apirilaren 27(a), asteazkena

IKERTZAILEEN ARRISKU PSIKOSOZIALA

IKERTZAILEEN ARRISKU PSIKOSOZIALA



CCOOn denbora daramagu kezkatuta UPV/EHUko langileen osasun mentalaz, oro har, bai AZLen artean, bai irakasle eta ikertzaileen artean. Baina azken urteotan ikusi dugu, sindikatutik jasotako kontsulten eta arretaren arabera, arrisku psikosozialeko kasuen kontzentrazio handiagoa dagoela gazteen artean, batez ere doktoratu aurreko kolektiboan, baina doktoratu ondoko langileen eta PICen artean ere gero eta kasu gehiago atzeman ditugu. Berriro diogu langile GUZTIEI eragiten dien arazoa dela, baina oraingoan kolektibo horretan jarri nahi dugu arreta.


Badakigu gai horri aurre egin behar zaiola, baina, arrazoi bategatik edo besteagatik, atzeratzeko joera dago. Hori gertatzen da benetan lehentasuna ematen zaielako "gai garrantzitsuenei" eta ez delako "denborarik ateratzen" arazoari heltzeko. Agian ez da gehiengo handi bati eragiten dion zerbait, baina horrelako egoerak bizi dituenak benetako kalbarioa jasaten du, eta, askotan, babesgabetasun-egoera batean.


Hori dela eta, bere garaian [1] iragarri genuenez, 2021eko uztailaren 5ean, CCOO sindikatuak PDI eta Ikerketako errektoreordeekin egindako aldebiko bileran, gai horri heltzeko premiazko premia planteatu genien. Errektoreorde biek arretaz entzun zuten eta oso positiboki eta zintzoki baloratu zuten sindikatuaren ekimena, ez dugu zalantzarik. Handik egun gutxira proposamen-dokumentu bat bidali genien, arazoa konpontzen saiatzeko. Baina halakoetan gertatzen den bezala, hor geratu zen dena... UPV/EHUk agenda estua du bete beharreko helburu batzuekin, eta gai hori sine die atzeratzen da.

 

Horregatik, UPV/EHUri eskatzen diogu gai horri lehenbailehen heltzeko eta lan-eremuan egoera horiek bizitzeko zoritxarra duten pertsonei laguntzeko beharrezko mekanismoak ezartzeko.

 

Jarraian, uztailaren 9an errektoreordeei bidali genien proposamenen dokumentua transkribatuko dugu. CCOOren lana da, arrisku psikosozialaren arloan eta bereziki doktoratu aurreko kolektiboarentzat, baina proposamen asko UPV/EHUko langile guztietara estrapolatu litezke.

 

Agur bero bat


Estimados Federico e Inmaculada,

 

Tal y como quedamos en la reunión bilateral del pasado 5 de julio, os hacemos llegar las ideas y propuestas de CCOO para intentar establecer medidas que eviten el riesgo psicosocial en el colectivo predoctoral. Como os comentamos en la reunión, estamos recibiendo bastantes casos y consultas al respecto y estamos realmente preocupados por esta cuestión.

En la UPV/EHU, desde el sindicato CCOO, hemos recibido múltiples casos y consultas de personal investigador, fundamentalmente predoctoral, exponiéndonos problemas que en algunos casos podrían incluso constituir un abuso/acoso laboral por parte sus directores/as y otras personas responsables de sus tesis. Por ello en este texto nos centramos en el colectivo predoctoral, aunque creemos que podría ser extensible a otros colectivos, especialmente aquellos que por su juventud o situación laboral más precaria fueran más susceptibles de verse en este tipo de situaciones.


Estas personas suelen sentirse desorientadas, desamparadas y casi siempre tienen un sentimiento de culpa porque creen que son ellas quienes están fallando. Creemos que el origen de estas situaciones puede venir dada por distintos factores:

  • Dada su reciente incorporación al mercado laboral y sin haberse quitado de encima la mentalidad de estudiante, por inexperiencia, desconocen lo que debe ser un ambiente saludable de trabajo.

  • La alta exigencia de la actividad investigadora supone, a veces y por si misma, un peligroso caldo de cultivo que da pie a que se den estas situaciones.

  • La reproducción de malos comportamientos sufridos por las personas que se vieron en la misma situación en el pasado y que ahora los perpetúan desde su nueva posición, porque creen que la carrera investigadora es así. Quién no ha escuchado esas frases que habitualmente se vierten sobre este personal: “No tienes lo que hay que tener para dedicarte a esto”, “No eres suficientemente bueno/a”, etc..


Desde CCOO proponemos las siguientes ideas a desarrollar para intentar remediar en la medida de lo posible esta situación.

  • La elaboración de una guía que defina qué es un ambiente saludable de trabajo. Esta guía podría contemplar dos vertientes:

    • Orientar a las personas "tuteladas" sobre qué comportamientos son normales y cuáles no.

    • Orientar a las personas "que tutelan" a través de una serie de buenas prácticas, recomendaciones, pautas para la gestión de conflictos, etc. Las personas que tutelan son directores/as de tesis, técnicos/as de la escuela de doctorado, directores/as de departamentos, etc.

  • Elaboración de un protocolo claro de actuación para todo el personal predoctoral en el que se explique, paso a paso, todos los pasos a dar y a quién se debe acudir cuando se sospecha encontrarse en esta situación. Este protocolo debería ser dado a conocer tanto al personal predoctoral como a sus responsables. Sería imprescindible dejar perfectamente detallados, por una parte, procedimientos de mediación entre las partes y, por otra, los pasos para proceder a un cambio de dirección, tutoría o proyecto puesto que muchas veces es la única salida viable. Por ello habría que definir:

    • Los agentes involucrados en los procesos de mediación y de cambio: vicerrectorado de investigación, escuela de doctorado, comisión de posgrado, dirección de departamento, servicio de prevención, servicio de atención psicologica, etc.

    • Itinerario a seguir que defina las fases del proceso: quien dirigirse en cada momento, documentación a presentar (formularios), plazos de resolución, alegaciones, etc. Debería tenerse en cuenta las peculiaridades de la convocatoria predoc, como el caso de los FPI que están atados al proyecto y el proceso de cambio es mucho más complicado.

    • Definir métodos de actuación cuando la dirección de tesis saliente no quiere firmar.

    • Es muy importante que en el protocolo se defina el mapa del proceso de manera que si una reclamación o queja no se soluciona a nivel departamental o de escuela de doctorado, por ejemplo, la persona interesada tenga claro ante que órgano final puede y debe reclamar su situación.

  • También sería muy interesante definir una serie de indicadores que, a modo de diagnóstico, permitan monitorizar proactivamente estas situaciones. Algunos ejemplos:

    • Consultas al servicio de psicología.

    • Solicitud de cambios de dirección, tutoría o proyecto.

    • Abandonos de tesis previos.

    • Bajas laborales del personal.

    • Quejas de alumnos y ante quién se han hecho o se deben hacer. Habría que definir un método formal para recogerlas.

  • Contemplar mecanismos de solicitud de informes y pruebas a los estamentos implicados.

  • Contemplar que mientras se resuelve el caso que la persona afectada esté protegida y no se incremente su situación de indefensión.

  • Contemplar, eventualmente, medidas de apercibimiento y sancionadoras al personal que presente estos comportamientos.

     

     

2022(e)ko apirilaren 26(a), asteartea

Margarita Salas eta María Zambrano: erreklamatu dezakezu

Margarita Salas eta María Zambrano: erreklamatu dezakezu

 

CCOOn oso jakitun gara laguntza horiek jasotzen dituzten pertsona asko izaten ari diren arazoez, batez ere atzerrian egonaldiak egiten dituzten pertsonez. Pertsona horiek zailtasun ekonomiko handiak izaten ari dira ohiko bizitzako gastuei aurre egiteko herrialde batzuetan, askotan, estatuko errentak baino handiagoak baitituzte.


Arazoaren zati bat da, oro har, estatuko unibertsitateek (baita EHUk ere) laguntza horien deialdietan deskontatu egiten dutela langileak patronalaren kuotak jaso behar duen ordainsari gordina. CCOOk defendatzen du patronalaren kuota ez dela langilearen nominaren parte, eta, beraz, ez zaiola laguntzari egotzi behar. Hau da, patronalaren kuota Espainiako zientzia, teknologia eta berrikuntza sistemako eragile publikoak (hau da, unibertsitateek) hartu behar du bere gain, eta Gizarte Segurantzan likidatu behar da zuzenean, gizarte-aseguruak deiturikoen bidez.

 

Horregatik, CCOOek Estatuaren Gobernuari eskatu diogu [1] bateratu ditzala Berreskuratze, Eraldaketa eta Erresilientzia Planaren esparruan deitu diren edo deitzen diren laguntzen betekizunak eta baldintzak, deialdietan argi eta garbi ezar dadin Gizarte Segurantzaren patronalaren kuota laguntzak jasotzen dituzten zientzia, teknologia eta berrikuntzako Espainiako sistemako eragile publikoei dagokiela.
 

UPV/EHUri dagokionez, egoera ez da beste unibertsitate batzuetan bezain larria; izan ere, abenduan [2] lortu genuen akordioari esker, estatuan egonaldia duten Margarita Salek soldata gordina dute, laguntza ematean zehaztutakora hurbiltzen dena (baina ez da iristen). Hala ere, atzerrian egonaldiak dituzten Margarita Salasen kasuan, patronalaren kuota deskontatu ondoren, soldata lehenengoena baino pixkatxo bat gorago geratzen da, eta gauza bera gertatzen da Maria Zambranorekin, laguntzetan zehaztutako gordinetik oso urrun geratzen baitira.

 

UPV/EHUk ez duenez konponbiderik eskatzen ari den pertsona horientzat, eta gaia juridikoki aztertu ondoren, CCOOtik jakinarazten dizugu zure soldata gordina laguntzetan zehaztutakoa izatea erreklama dezakezula, patronalaren kuotaren deskonturik gabe, bai Margarita Salas bazara (estatukoa edo atzerrikoa), bai Maria Zambrano bazara.


Informazio gehiago nahi izanez gero, idatzi ccooupv-bi@ehu.eus helbidera.  

Prestatu eta antolatu zure eskubideak defendatzeko!!!

CCOO, ikerketaren alde!EAEko eta Estatuko I+G+b arloan lan duinak egiteko
 
Atzera pausu bat ere ez!
AFILIATU! KOMENI ZAIZU
Gaur egun Euskadin lan egiten duzu, eta bihar? CCOOk nahi duen tokian zaudela defendatuko zaitu.

94 601 2437
ccooupv-bi@ehu.eus

 

2022(e)ko apirilaren 8(a), ostirala

BEKEN LAN-AINTZATESPENA

 

CCOOK BEKADUN OHIEK LAN EGINDAKO URTEAK AITORTZEA ESKATU DU


CCOOtik urteak daramatzagu lanean pertsona askok ikerketako eta lankidetzako (CIDIR, CIG eta abarren bekak) bekadun gisa igaro zituzten urteak lan-arloan eta ondorio guztietarako onar daitezen. Jakin badakigu gaur egun UPV/EHUn lan egiten duten pertsona askok, bai irakasle eta ikertzaile gisa, bai AZPkoen artean, aitorpen hori jaso dezaketela.

 

Koka gaitezen:


2011. urtera arte, estatuko doktoratu aurreko ikerketa ikerketa-beken onuradunek egiten zuten. Pertsona horiek ez zuten Gizarte Segurantzan kotizatzeko aukerarik izan lan egindako urteengatik, orduan indarrean zegoen araudiak ez baitzituen behartzen enplegatzaileak Gizarte Segurantzan kotizatzera (gainerako langileek bezala). Horren ondorioz, pertsona horiek eraginpean daude orain, bai erretiroa hartzeko kotizatutako urteei dagokienez, bai erretiroa hartzean jasoko duten ordainsariari dagokionez; gainera, ez dira kontuan hartuko antzinatasunaren ondorioetarako. Orain administrazio publikoan lan egiten duten langile horiei ez zaie hirurtekoen tarterik eta bestelako irakaskuntza- eta/edo ikertzaile-osagarririk aitortzen, ezta gainerako langileei aitortzen zaizkien beste onura ekonomiko batzuk ere, bekadun gisa lan egindako urteen ondorioz.

 


Legezko ahokatzea:
 
 
2011n, 1493/2011 Errege Dekretuak aldi baterako hitzarmen bat prestatu zuen, beka horien onuradunek Gizarte Segurantzan gehienez bi urtez kotizatu ahal izateko (gogoan dugu doktoratu aurreko langileek lau urteko beka zutela), baina 2012ko abenduaren 31ra arteko epearekin hitzarmen berezia izenpetzeko. Urte horretan bizi zen krisi-unea zela eta, interesdun askok ezin izan zuten Errege Dekretua bete. Beste batzuek ez zuten jakin araua argitaratu zenik, eta beste batzuk, besterik gabe, arauak berak zuzenean baztertzen zituen.
 
Gainera, Teknologiaren eta Zientziaren Legea (14/2011 Legea) argitaratu aurretik doktoratu ondoko bekak lortu zituzten langileek ez dute kotizatzeko aukerarik izan bekadun ikerketa-langileak izan ziren aldietan, eta, kasu batzuetan, 10, 12 eta 14 urtez "bekak" eman dituzte. Hitzarmen hori baliatu ahal izan zuten langileei buruz ari bagara, gehienez 2 urteko kotizazioa soilik erreskatatu ahal izan zuten, baina dagokien kotizazioa beraiek ordaindu behar izan zuten, eta ezin izan zuten Gizarte Segurantzako inolako eskubiderik baliatu beka garatu bitartean (laneko bajak, amatasuna, aitatasuna, ezintasunak, etab.).Paradoxikoki, pertsona horiek langiletzat hartzen ez ziren bitartean, Errenta Aitorpena egiteko eta Ogasunari bere lan-etekinen arabera ordaintzeko betebeharra zuten (ondare-gehikuntzatzat hartutako lehen urteetan, sari edo loteria bat balitz bezala).
 

Prestatzen ari diren ikertzaileei gaur egun aplikatu beharreko araudia (EPIPF) aurrerapauso handia izan da doktoratu aurreko ikertzaileak langile gisa onartzeko, eta, neurri handi batean, haien kontratazioa -eta Gizarte Segurantzako kotizazioa- eta eratorritako lan-eskubideak arautu dira. Orain, beharrezkoa da aurretik antzeko lan bat egin zutenen eta gaur egun diskriminazio-ondorioak dituztenen egoera berrikustea, haien lana ez baitzen behar bezala onartu.


Bestalde, abenduaren 28ko 28/2018 Errege Lege Dekretuaren bosgarren xedapen gehigarriak, prestakuntza-programak eta lanekoak ez diren praktikak eta praktika akademikoak garatzen dituzten pertsonen Gizarte Segurantzari buruzkoak, honako hau adierazten du zazpigarren zenbakian: "Xedapen honek aipatzen dituen pertsonek, baldin eta, indarrean sartu aurretik, bertan adierazitako egoeran egon badira, hitzarmen berezi bat izenpetu ahal izango dute, Lan Ministerioaren epeari, baldintzei eta baldintzei dagokienez." Baina zazpigarren atal horren arau-garapena oraindik ez da gauzatu. Deskribatuta dagoen moduan egiten bada ere, indarrean sartu aurretik egindako prestakuntza-aldien kotizazioaren zenbaketan bi urteko mugarekin jarraitzen du.

 

Asko dira bekadun izandakoen (ikerketakoak eta lankidetzakoak) inguruan gertatzen diren bidegabekeria-egoerak. Horregatik, egoera horiek zuzentzeko araudi bat eskatzen dugu, honako hauek kontuan hartuta:

  • Ikerketa-bekadunek zein lankidetza-bekadunek egindako lan guztia aitortzea.
  • Jende askok ezin izan zuen 1493/2011 Errege Dekretuan oinarrituta kotizatu lehen aipatutako kausengatik, eta hori egin zutenek gehienez 2 urte baino ez dizkiete aitortu, eta gerora ordaindu behar zuten.
  • Konpentsazio bat egon behar dela beka-urteetan estaldurarik ez izateagatik. Langile horiei oinarrizko eskubideak kendu zitzaizkien, hala nola Gizarte Segurantzaren berezko mediku-estaldura, gaixotasunagatiko ezintasuna edo edozein langilek bere garaian zituen amatasun-bajak (edo orain antzeko lana egiten duten langileek dituztenak), eta, horrela, konparaziozko bidegabekeria bat eta oinarrizko eskubideen urraketa bat sortu ziren.
  • Egoera hori askotan deialdi oso lehiakor eta zorrotzetan beka lortu zuten pertsonen artean gertatu dela, espediente akademiko onagatik, aldez aurreko ibilbideagatik eta/edo garatutako ikerketa-proiektuen interesagatik. Hala ere, balizko "sari" horrek eskubide ekonomikoak galtzea ekarri du, ez baitira aitortzen bekadun gisa dituzten hirurtekoak, ezta beste irakaskuntza- eta/edo ikertzaile-osagarri batzuk ere, ezta lanpostuz igotzeko antzinatasuna ere.
  • Are gehiago nabarmentzen da konparaziozko bidegabekeria-egoera, doktoratu aurreko ikertzaileen 2019ko lan-aintzatespenaren ondoren, aurreko langileekin alderatuta.
  • Gainera, langile horiek erretiratzeko dagoen arazoa gehitu beharko litzateke. Izan ere, erretiroa hartzeko baldintzak gero eta zorrotzagoak bihurtzen ari dira, eta pertsona horiek hainbat urte dituzte, eta urte horiek ez dituzte zenbatzen. Orain, lan-aldi aktiboa luzatu behar dute, eta/edo pentsioaren zenbatekoa murriztu.

 

Bidegabekeria-, diskriminazio- eta babesgabetasun-egoera horrek gure Unibertsitateko, beste unibertsitate batzuetako, ikerketa-zentroetako eta administrazio publikoetako pertsonei eragiten die. Horregatik, CCOO maila guztietan ari da, estatuan, autonomia-erkidegoan eta EHUn, diskriminazio-egoera hori amai dadin.
 
 
 
 

2022(e)ko apirilaren 5(a), asteartea

CRUEri txolloa amaitzen zaio

CRUEri txolloa amaitzen zaio

 
Badirudi CRUEk eta beste sektoreren batek aspalditik sortu dituzten zalantza batzuk argitu direla. Unibertsitate Ministerioaren, Zientzia eta Berrikuntza Ministerioaren, Lan Ministerioaren eta Ogasun Ministerioaren artean koordinatutako lan batean, Zientziaren, Teknologiaren eta Berrikuntzaren Lege berrian (ZTBL) aurreikusitako jarduera zientifiko-teknikoen kontratua aurreratzen da; horrela, ikerketa-ildoei edo zerbitzu zientifiko-teknikoei lotutako langile mugagabeak kontratatu ahal izango dira

 EGUNERAKETA! Hemen duzu apirilaren 5eko 8/2022 LEDa  Berri txarra da CRUErentzat, ahalegin handia egin baitu kosta ahala kosta ikerketa-sektorearentzat salbuespen-egoera bat mantentzeko, eta egoera horrek prekarietatean eta ziurgabetasunean mantenduko lituzke ikerketa garatzen duten pertsonak. Zorionez ez da horrela izan.  Beraz, unibertsitatearen eta ikerketaren esparruan prekarietatea etetea ahalbidetuko duen eredua aldatzeko urrats egokiak ematen ari dira. Erabat jabetzen gara gure eremuaren berezitasunaz, eta, ildo horretan, lege organikoek araututako lan-figurak egongo dira, berez aldi baterakoak izaten jarraituko dutenak. Baina uste dugu beste figura askorentzat behin-behinekotasuna justifikaziorik gabekoa dela edo gastuak merkatzeko baino ez duela balio, langileen eskubideen kontura. 
CCOOn uste dugu konponbideak bilatu behar zaizkiela Lan Erreforma berriaren ondorioz sortutako egoerei, baina eskatzen dugu aitzakiak edo bidezidorrak bilatzeari utz diezaiotela ikerketaren eta unibertsitatearen esparruan aldi baterako kontratazioak egiten jarraitzeko. 
Horregatik, eta estatuan ikerketaren zati handi bat Europako funtsen laguntzarekin egiten dela jakinda, etorkizuneko Zientziaren Legean abenduaren 28ko 32/2021 Errege Lege Dekretuaren Bosgarren Xedapen Gehigarria ez aplikatzeko exijitzen dugu, Berreskuratze, Eraldaketa eta Erresilientzia Planaren finantzaketari dagokionez izan ezik. Gainerako kasuetarako, CCOOk ez du inolako justifikaziorik ikusten eta kontratazio mugagabearen aldeko apustua egiten du.

 

Hemen duzu Unibertsitate Ministerioak argitaratutako prentsa oharra. 

CCOO, ikerketaren alde!EAEko eta Estatuko I+G+b arloan lan duinak egiteko
 
Atzera pausu bat ere ez!
AFILIATU! KOMENI ZAIZU
Sakatu edo eskaneatu QR kodea
Gaur egun Euskadin lan egiten duzu, eta bihar? CCOOk nahi duen tokian zaudela defendatuko zaitu.

94 601 2437
ccooupv-bi@ehu.eus

2022(e)ko apirilaren 4(a), astelehena

Bosturtekoak lanaldi partzialeko IIPentzat

Madrilgo Justizia Auzitegi Nagusiak aldi baterako irakasle eta ikertzaileen eskubidea aitortzen du bosturtekoaren soldata-osagarria jasotzeko, haien dedikazioa edozein dela ere

Gaurkoan berri onak dakarzkizue partzialki lan egiten duten langileentzat (langile elkartuak, LIUak partzialki, etab.). Epaiak Madrilen auzitara eramandako unibertsitateei eragiten badie ere, estatuko gainerako unibertsitateek jarraitu beharreko bidea markatzen du. Gainera, epaiaren argudioak IDP langileei ere estrapolatu ahal izango litzaizkieke, EHUn gehienez 12 kreditura mugatutako irakaskuntza izatearen aitzakian, 10 urtean behin bosturtekoetara aurkezteko aukera baino ez baitiete ematen!!! 

Madrilgo Justizia Auzitegi Nagusiko Lan-arloko 6. Sekzioak 2022ko martxoaren 21ean emandako epaiari esker iritsi da albistea. Epai horrek baietsi egin du CCOOk aurkeztutako demanda, eta honako hauek aitortu ditu: 

“el derecho del personal docente e investigador no permanente a tiempo parcial a someter la actividad docente realizada cada cinco años a una evaluación ante la Universidad en la que preste sus servicios, sin aplicar coeficiente de parcialidad alguno, y en caso de superar favorablemente la evaluación, a adquirir y consolidar por cada una de ellas un complemento por méritos docentes, en una cuantía anual que varía según la figura docente e investigadora de que se trate y la dedicación desarrollada, en cuantía proporcional al tiempo efectivo de prestación de servicios, en los mismos términos que el personal docente e investigador laboral a tiempo completo, ya sea indefinido o temporal...”

CCOOk eskaeran egindako eskaera guzti-guztiak onartu ditu Auzitegi Nagusiak:

  1. Lanaldi partzialeko aldi baterako irakasle eta ikertzaileen eskubidea (irakasle elkartuak eta bisitariak, Madrilgo unibertsitateen kasuan), bost urtean behin egiten den irakaskuntza-jarduera ebaluatzeko, inolako partzialtasun-koefizienterik aplikatu gabe.
  2. Eta urtero irakaskuntza-jardueraren ebaluazio positiboari lotutako soldata-osagarria jasotzeko eskubidea. Osagarri hori aldatu egiten da kasuan kasuko figuraren eta garatutako dedikazioaren arabera, zerbitzuak benetan emandako denboraren proportzioan.

 Argitu behar da epaia ez dela irmoa eta auzitara eramandako unibertsitateei dagokiela. Edonola ere, aurrerapausoa da, eta Auzitegi Gorenak arrazoia emango digula espero dugu. CCOOk UPV/EHUri eskatzen dio kontuan hartzeko eta bosturtekoen deialdi berriak egoera berri honetara egokitzeko, gai hau euskal auzitegietara eraman arte itxaron beharrik gabe.


Hemen duzu informazio osorako esteka  

CCOO, lan arloko irakasleekin borrokan! 
Lan-baldintza duinen alde. Atzerapausorik ez!
 
 AFILIATU! KOMENI ZAIZU
Sakatu edo eskaneatu QR kodea
Gaur egun Euskadin lan egiten duzu, eta bihar? CCOOk nahi duen tokian zaudela defendatuko zaitu.

94 601 2437
ccooupv-bi@ehu.eus