Ministro jauna: horrela ez!!!!

Ministro honekin falta zitzaiguna. Irakasle eta ikertzaileen estatutu erreakzionarioa eta eskubideen desarautzailea

Bilera Unibertsitateetako ministroarekin, irakasle eta ikertzaileen estatutuari buruz hitz egiteko

Madril, 2020ko uztailaren 14a

Unibertsitateetako ministroak atzo, uztailaren 13an, arratsaldean, unibertsitatearen sektorean ordezkaritza duten sindikatuak (CCOO, UGT, CSIF eta CIG) deitu zituen lehen bilerara, Irakasle eta Ikertzaileen Estatutuaren zirriborroari buruzko eztabaidarako eta LOUren aldaketa partzialari buruzko eztabaidarako, unibertsitateko irakasleen figurei dagokienez.

Bileran, ministroak ez zien zirriborroa aurkeztu parte-hartzaileei (testua duela egun batzuk helarazi zitzaien), baizik eta adierazi zuen han zegoela oharrak hartzeko eta gure proposamen zehatzak entzuteko. Negoziazio-eredurik ez egoteak (ministroaren elkarrizketarako borondate lausoa alde batera utzita) irakasle eta ikertzaileen estatutua negoziatzeko prozesua zailtzen du, eta are gehiago Unibertsitateko Mahaia formalizatzeko borondaterik ez dagoenean.

Ministroak ez zuen erantzun sindikatuek honako hauei buruz egindako galderarik:

• Zein den sortu nahi dituen irudien esanahia eta egokitasuna. Kontuan izan behar da zenbat eta figura gehiago, orduan eta luzeagoa eta konplexuagoa dela karrera profesionala.
• Ez zuen argitu zertarako sartu nahi dituen aldaketak dagoeneko funtzionatzen ari den lan/funtzionario bide bikoitzean, adibidez, UPV/EHUn.
• Ez zen landu zer gertatuko den proposamen berrian desagertzen diren irakasleen figurekin
• Ez zen sartu testuan agertzen diren eta argi eta garbi atzerakoiak diren irakaskuntza-kargari buruzko gaietan. Zirriborroan, egungo Wert Dekretutik harago doa, eta bereizketa bat ezartzen du oinarrizko irakaskuntza-jardueraren (240 kreditu) eta irakaskuntza-jarduera osagarriaren (180 kreditu) artean. Horrek, de facto (eta tapadillo), hasieran eta irakasle eta ikerlari guztientzat (lan-kontratudun eta funtzionario), 32 irakaskuntza-kreditu planteatzen ditu, eta jarraian, zirriborroak dio muga horiek gainditu ahal izango direla kasu batzuetan!
• Unibertsitateko irakasleentzako karrera profesionaleko establezimendu baten eskaerari ere ez zion erantzun.

Ministroak ere ez zuen adierazpenik egin akreditazio-prozesuetan egin beharreko aldaketei buruz, eta ez zuen erantzun Espainiako unibertsitate publikoaren esparruan prekarietatea eta behin-behinekotasuna nola ezabatuko diren. Bileraren hasieran esan ziguten bezala: ministroa han zegoen, oharrak entzuteko eta hartzeko.

Argi geratu zen Ministerioak ez duela karrera horizontalaren garapena aurreikusten, ezta unibertsitateko irakasleen ordainsariei buruzko 1989ko Errege Dekretuaren aldaketa ere.

Bileran adierazi zenez, Ministerioak proposamen ekonomiko bat egingo dio proiektuari, eta birjarpen-tasaren aldaketari buruz hitz egingo da, baina oraindik ez dugu horren berri.

Azken batean, nahiz eta prentsatik eta sare sozialetatik atera litekeen Ministerioak unibertsitateko prekarietatearekin amaitu nahi duela, egia da zirriborro honek unibertsitateko irakasleen lan-baldintzak desarautzen dituela eta irakasle eta ikertzaileen figurak are gehiago prekarizatzen dituela. CCOOrentzat funtsezkoa da irakasle eta ikertzaileen karrera profesionalari buruz hitz egitea eta prekarietatearekin amaitzeko plan espezifikoak ezartzea.

Ministroak beste bilera bat deitu du uztailaren 31rako. Proiektua aurkezteaz gain, ministroari eskatzen diogu elkarrizketen egungo formatua aldatzeko, eta espero dugu bilera horretan jorratu beharreko gaien katalogo bat, lan-metodologia bat eta horretarako egutegi bat adostu ahal izatea.

CCOOren ustez, gai serioak, hala nola Unibertsitateen Lege Organikoa (Lou) aldatzea, irakasleen egituraren hain birmoldaketa zabalarekin, edo unibertsitate-ereduaren aldaketa bera, ez dira hain hutsalak eta hutsalak izan behar, presaka eta unibertsitate-komunitateari bizkarra emanda. CCOOk ez du ulertzen Ministerioak nolako erreforma sakona egin nahi duen bilera pare batekin eta iradokizunen ustezko ekarpen batekin.

Aurkeztutako zirriborroan ez dago unibertsitateak Espainian zientziaren garapenean duen papera. Espainiako estatuko zientzia gehiena unibertsitateko campusetan egiten da, baina ikertzaileen kolektiboa ez da islatzen proposatutako araudian.

CCOOk gure unibertsitate-sistemari eta erakundea sostengatu duten profesionalen lanari balioa eman nahi die, gabeziak eta ezbeharrak gorabehera, COVID 19ren krisiarekin frogatu den bezala. Unibertsitate publikoa funtsezko zutabea da gure herriaren aurrerapen sozial, ekonomiko eta zientifikoan, eta aurkeztutako testuak ez du ekarpenik egiten haren etorkizunari dagokionez.

CCOOk Unibertsitateetako ministroari esan dio "horrela ez", eta bere proposamenek ez dutela arazorik konpontzen, baizik eta larrienak larriagotu eta kroniko bihurtzen dituztela, hala nola plantillaren zati gero eta garrantzitsuago baten prekarietatea edo finantzaketa eskasa. Unibertsitate publikoaren arazoak konpontzeko negoziazio-prozesu bat irekitzea eskatzen dugu.

CCOOk bileran adierazi du ez dituela onartzen irakasle eta ikertzaileen estatutuaren zirriborroa eta LOUren aldaketen zirriborroa, aukeratutako uneagatik eta haren edukiagatik; izan ere, haren eragin deserregularizatzaileak, Wert dekretuaren ondorioetarako gehituta (ez da indargabetu nahi alderdi kaltegarrienetan), eta birjartze-tasa, biak ala biak erabat indarrean daudenak, Espainiako Unibertsitate Publikoaren plantilletara bideratzen dira, lan-baldintzak okertu egin baitira.

Gezurra dirudi proposamen hau ministro aurrerakoi batengandik datorrela!!!!!!



Ministro jauna: horrela ez!!!!

Lan eta Funtzio Publikoko Ministerioek telelanaren lege-erregulazioan aurrera egin dute

Lan eta Funtzio Publikoko Ministerioek telelanaren lege-erregulazioan aurrera egin dute

CCOOk ordezkaritza duen esparru guztietan lan egiten du, telelana arautuko duen erreferentziazko lege-esparru bat definitzeko helburuarekin. Esparru hori, kasu askotan, modu irregularrean eta gutxieneko baldintza batzuk bete gabe aplikatu da, UPV/EHUn ere bai.

Ekainaren 22an amaitu zen kontsulta publikorako epea, herritarren, erakundeen eta elkarteen iritzia jasotzeko, eta telelana egiteko baldintzak aldatzeko eta prestatzeko arau-proiektu bat egiteko xedez, Lan eta Gizarte Ekonomia Ministerioak ekainaren 26an ireki zuen entzunaldiaren eta jendaurreko informazioaren izapidea, arau-proiektu hau egin aurretik.


Orain, arau-proiektura jo eta egokitzat jotzen diren ekarpenak egin daitezke, zuzenean, eskubide eta interes legitimoen titular diren herritar gisa, edo haiek ordezkatzen dituzten erakunde edo elkarteen bidez, bai eta beste pertsona edo erakunde batzuen bidez ere.

Hona hemen lege-proiektuaren alderdirik nabarmenenak:

A. Urrutiko lana itzulgarria eta borondatezkoa izatea, bai langilearentzat, bai enplegatzailearentzat. Prestazio-modalitate hori idatziz jaso behar da akordio batean, eta bertan adierazi behar dira, batetik, hitzartutako urrutiko lana (kontsumigarriak eta elementu higigarriak barne) egiteko behar diren bitarteko, ekipo eta tresnen inbentarioa, eta, bestetik, urrutiko zerbitzuak emateagatik langileak izan ditzakeen zuzeneko eta zeharkako gastu guztiak konpentsatzeko mekanismoa. Langilearen lan-ordutegia ere sartu behar da, eta, hala badagokio, prestasun-arauak, presentzia-lanaren eta urrutiko lanaren arteko banaketa, urrutiko langilea atxikita dagoen enpresaren lantokia, ohiko lantokia, enpresak jarduera kontrolatzeko bitartekoak eta akordioaren epea edo iraupena.

B. Enplegu-baldintzak: telelangileek enpresaren lokaletan lan egiten duten antzeko langileen eskubide berberak dituzte. Eskubide horiek legeriak eta hitzarmen kolektibo aplikagarriek bermatzen dituzte. Akordio espezifikoak beharko dira telelanaren berezitasunak kontuan hartzeko.

C. genero-estereotipoak eta -rolak: urrutiko langileekin alderatuta, zaintza-rolak eta genero-estereotipoak ez betikotzeko moduan jokatu beharko du enpresak.

D. Lan eta atseden-denborak. Lan-denbora eta deskonexiorako eskubidea bereziki garrantzitsuak dira urrutiko lana egiten duten pertsonen kasuan. Hori horrela da ordutegi-malgutasunak eta urrutiko lanaren izaerak berak bizitza profesionalaren eta bizitza pertsonalaren arteko mugak lausotzen dituztelako. Bi eremu horiek bereizten direla bermatzeko, beharrezkoa da urrutiko langilearen ordutegia argi eta garbi identifikatuta egotea akordio batean, hargatik eragotzi gabe langileak hura aldatzeko duen eskubidea, akordio horretan ezarritako mugen eta baldintzen barruan.

E. Jardueraren kontrola. Enpresak langilearen jarduera modu intentsiboan eta etengabean kontrolatzea haren intimitaterako eskubidearen mende dago, neurriz kanpokoa delako. Beraz, ezingo da urrutiko lanean ere erabili. Lan-jardueraren kontrol teknologikoko mekanismoek egokitasunaren, beharraren eta proportzionaltasunaren hiru baldintzatzaileak errespetatu behar dituzte.

F. Datuak eta bizitza pribatuaren esparrua babestea. Enpresaburuari dagokio telelangileak helburu profesionaletarako erabili eta prozesatutako datuen babesa bermatzeko beharrezko neurriak hartzea.

G. Osasuna eta segurtasuna. Enpresaburua da telelangilearen osasunaren eta segurtasun profesionalaren erantzulea, 89/391/EEE Zuzentarauaren eta zuzentarau espezifikoen, legeria nazionalen eta hitzarmen kolektibo egokien arabera. Urrutiko lanean, prebentzio-betebeharrek zuzeneko lanean duten irismen bera dute, baina argi dago berezitasun edo zailtasun gehigarri batzuk daudela. Alde batetik, arrisku espezifikoak eta bereiziak daude, hala nola sedentarismoaren eta bistaratze-pantailen erabilera intentsiboaren ondoriozkoak, edo isolamendu-baldintzak eta gailu digitalen erabilera, arrisku psikosozialak eguneratzea ekar dezaketenak, estres teknologikoa edo mendekotasun teknologikoak barne. Horrenbestez, enpresak kontuan hartu behar du urrutiko zerbitzuak emateko baldintza bereziek eragin berezia dutela, bai egin beharreko arriskuen ebaluazioan, bai neurrietan.

H. Lana antolatzea. Legeriaren, hitzarmen kolektiboen eta aplikatu beharreko lan-arauen esparruan, telelangileari dagokio bere lan-denboraren antolaketa kudeatzea.

I. Prestakuntza. Telelangileak zuzeneko lana egiten duten antzeko langileen prestakuntza eta aukera berberak ditu karrera profesionalerako.

J. Telelangileen eskubide kolektiboak. Enpresako lokaletan lan egiten duten langileen eskubide kolektibo berberak dituzte. Ezin izango da oztopatu langileen legezko ordezkaritzarekin komunikazioa izatea.

K. Urrutiko lanari lotutako bitartekoak eta gastuak bere gain hartu behar ditu enpresak. Batetik, zerbitzua emateko behar diren bitarteko guztiak (instalazioa eta mantentzea) urrunetik lan egiten duen pertsonari zuzenduz; eta, bestetik, lan-modalitate horren ondorioz sortzen diren zuzeneko zein zeharkako gastuengatik langileari nahitaez eman beharreko konpentsazio osoaren bidez. Zeharkako gastuei buruzko aipamenak barne hartzen du, lege honetan, langileak egiten dituen erabilera- eta kontsumo-gastuen zati proportzionala, edo lanaren ondorioz izan dezakeen beste edozein.

L. Langileak bere ordutegiaren zati bat negoziatu ahal izango du, bere lehentasunen arabera, baina enpresak prestasun-tarte batzuk eta egun edo ordu kopuru bat ezarri ahal izango ditu, eta langileak aurrez aurre joan beharko du ohiko lantokira.

M. Urrutiko langileari aurrez aurreko langileei aitortzen zaizkien kontziliazio-eskubide berberak bermatu behar zaizkio (baimenak eta egokitzeko eskubideak barne).

N. Telelana lehentasunez eskuratzea: bularra ematen ari diren amak, 12 urtetik beherako seme-alabak zaintzeko ardura duten gurasoak edo ikasketa akademikoak egiten ari direla egiaztatzen duten pertsonak. Aurreproiektuak, halaber, atea irekitzen du langile batek "ezinbesteko" telelana egiteko aukera izan dezan, odolkidetasuneko bigarren mailara arteko senideren bat zaindu behar izanez gero. 

Arau-proiektu horrekin batera, Enplegatu Publikoaren Oinarrizko Estatutuaren Legearen testu bategina onartzen duen 5/2015 Legegintzako Errege Dekretua ere aldatuko da. Une honetan, Lurralde Politikako eta Funtzio Publikoko Ministerioa lanean ari da 47 bis artikulua sartzeko, "Zerbitzua emateko modalitateei" buruzkoa. Bertan, zerbitzu ez-presentziala telelanaren bidez emateko modalitatea jasotzen da. Eta, ildo beretik, litekeena da lan-errealitate horren garapen autonomikoa gertatzea.


CCOOk defendatzen du, lan-jarduera emateko modalitatea alde batera utzita (presentziala edo telelana), langileen eskubideak errespetatu behar direla. Azpimarratu nahi dugu UPV/EHUko plantillaren lan-baldintzetan eragina duen edozein neurri bere legezko ordezkaritzarekin negoziatu eta adostu behar dela.

CCOO