TELELANAREN AKORDIO-PROPOSAMENA:
OSOKO ZUZENKETA
Administrazioak
telelanaren egungo akordioa aldatzeko proposamena aurkeztu die
sindikatuei. Proposamen horretan, eskuragarri dauden plazak modu
barregarrian handitzea eta berdinketa hausteko irizpideetan aldaketa
txiki batzuk egitea besterik ez da jasotzen.
CCOOek uste du proposamena ez dela onargarria, telelanari buruzko lege-esparrua aldatu egin delako duela gutxi, eta proposamen horrek ez duelako araudi berriaren espiritua errespetatzen, EPOEren 47 bis artikuluaren inguruan baitabil funtsean.
Hona hemen proposamenari egiten dizkiogun kritika nagusiak:
Proposamenak muga bat ezartzen dio telelanaz balia daitezkeen pertsonen kopuruari, erabat arbitrarioa baita. Horretarako, administrazioak aitzakiak erabiltzen ditu, hala nola baliabide materialen hornidura. Gure ustez, gai hori erraz gaindi daiteke aldi iragankor bat ezarriz, unibertsitateari egokitzeko adina denbora emango diona. Beraz, ez dago arrazoirik horretan oinarrituta telelaneko plazen kopuru maximo eta izugarri baxua ezartzeko.
Antolaketa-gaitasunak ere jartzen ditu aitzakiatzat, zerbitzuek telelanera egokitzeko antolatzeko duten gaitasunari erreferentzia egiten diotenak. Ildo horretatik, EBEPek murrizketa bakartzat ezartzen du “siempre que las necesidades del servicio lo permitan”. Horrek esan nahi du irizpide objektiboak ezarri beharko direla telelanean sartzeko, baina zenbakizko muga soilik gabe. Irizpide objektibo horiek zehaztuko dute pertsonaren lanpostua telelanaren bidez gara daitekeen ala ez.
Proposamenak eskaerak egiteko deialdiak ezartzen ditu. EBEPk ez du horri buruz ezer esaten, eta zerbitzuaren beharrak soilik erabiltzen ditu baldintzatzaile gisa. Horrek esan nahi du telelanaren aukerak irekia izan behar duela eta, printzipioz, ez dela deialdirik egin behar. Beraz, telelana edozein unetan eskatu ahal izateko irekita egon behar da.
Proposamenak ez du inolako aldaketarik jasotzen modalitate horretara bil daitezkeen lanpostuei dagokienez, eta jatorrizko akordioan zeuden murrizketa berberak mantentzen dira (gogoan dugu proiektu pilotu bat zela). EBEPek, printzipioz, ez du inor baztertzen. Horregatik, ez dugu uste, besteak beste, zuzendaritza-, koordinazio- edo gainbegiratze-funtzioak dituzten lanpostuak lanaldi-modalitate horretatik kanpo geratuko direnik. Bazterketa hori pertsona horiek presentzialtasunaren adibide gisa aurkeztearen ikuspuntutik baino ez da ulertzen. Pertsona horiek bidegabeki diskriminatzeak, ezinbestean, UPV/EHUn presentzialtasunaren kultura zaharkitua mantentzea dakar. Hain zuzen ere, pertsona horiek dira, akordioa negoziatu ondoren, kudeatzen dituzten zerbitzuetan telelana nork egin dezakeen eta nork ezin dezakeen azaltzeko txosten arrazoituak egin beharko lituzketenak. Nekez hartuko dute zeregin hori gogotik baztertuak izan diren lehenengo pertsonak direnean.
Amaitzeko, EBEPek ezartzen du telelana eskuratzeko baldintzak negoziazio kolektiboaren xede izango direla dagokion eremuan, eta irizpide objektiboak jasoko dituztela zerbitzua emateko modalitate horretan sartzeko.
Proposatzen dugu: horregatik, CCOOk proposamen propioa aurkeztu dio gaur administrazioari, ia hutsetik abiatuta, araudi berriaren eta azaldu ditugun puntuen espiritua jasotzen duena. Hemen duzu gure proposamena, xehetasunez ikus dezazun.
Dagoeneko frogatu da telelanak UPV/EHUn funtzionatzen duela:
UPV/EHUk bere ikuspegi presentzialista zaharkituarekin jarraitzen duen bitartean, UPV/EHUko langileek frogatu dute, nahiz eta egoera guztiz txarrean egon, lana aurrera ateratzeko gai direla. Egia da arazoak egon direla, batez ere munduko pandemiaren testuinguruan telelanera bat-batean egokitzeari egotzi ahal zaizkionak. Baina ondo funtzionatu dugu, baliabiderik gabe, aldez aurreko prestakuntzarik gabe eta denbora luzez, hau ukaezina da. Orain telelaneko akordio berri bat eraikitzeko aukera dugu, langileen lan-eskubideak eta EHUk herritarrei eskaintzen dien zerbitzuaren kalitatea bermatzeko.
Gertuko
beste administrazio batzuek aspaldi jarri zituzten pilak, telelaneko
akordio askoz ere handizaleagoekin, eta denbora daramate langileentzako
prest. Kontuan hartu beharreko beste adibide bat Estatuko Administrazio
Orokorraren telelanerako berehalako akordioa da, UPV/EHUren
proposamenetik argi-urteetara baitago, edo, hurbilago, Eusko Jaurlaritza
prestatzen ari den zirriborroak, hemen adierazten dugun helbidean
adierazten direnak. UPV/EHUn, oraingoz, telelana duten 70 plazako
miseria eskaintzen dute 2026rako, hau da, egungo langileen % 3,7,
ehuneko guztiz barregarria.
Errektorearen konpromisoa hauteskunde-programarekin:
CCOOk unibertsitate benetan bikain, moderno, ekologiko baten alde egiten du, bertako langileak zaintzen dituena eta Garapen Iraunkorrerako Helburuekin (GIH) bat datorrena. Izan ere, GJHak dira errektorearen hauteskunde-programaren funtsezko ardatzetako bat, eta 14 aipamen baino ez ditu bere programan. GJHetako puntu batzuk zertan dautzan gogoratzen dugu:
- 3. GIH. Lan Osasuna. Unibertsitateak dauden hiri handietako bizimodua ez da testuinguru osasungarriena pertsonentzat, hainbat faktorerengatik: kutsadura, estresa, lanera joateko garraioan emandako denbora, etab.
- 5. GJH. Genero-berdintasuna: mendeko pertsonak zaintzeko lana utzi edo lanaldia murrizten duten pertsonen % 70 baino gehiago emakumeak dira. Telelanaren aukerak irekitzeak soldata-arrakala murrizten lagun dezake.
- 8. GJH. Lan txukuna eta hazkunde ekonomikoa: telelanak eta lan-malgutasunak lehentasunezko helburua izan behar dute.
- 13. GIH: klimaren aldeko ekintza. Klima-aldaketari eta haren ondorioei aurre egiteko premiazko neurriak hartzea. Telelanak inolako zalantzarik gabe laguntzen du
CCOO prest dago helburu horiek lortzeko lan egiteko. Errektoretza-taldea prest dago?
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina