ITXIERAK, OPORRAK ETA PRESIOAK
UPV/EHUko oporraldia hurbil dagoenez, arazo ugari sortzen ari dira errektoretza-taldeak negoziaziorik gabe ezarritako ugazaben itxiera-politikaren ondorioz. Itxiera horiek, praktikan, langileen opor guztiak baldintzatzen dituzte eta hori onartezina da.
Izan ere, gertatzen ari dena ez da soilik itxiera-aldiek nahitaezko opor-datak ezartzen dizkietela langileei, baizik eta presioak ere sortzen ari direla langileek gainerako oporraldia har dezaten, zerbitzu-premien arabera.
Aurreikuspen hori, besterik gabe, ezin da alde batera utzi, eta, horregatik, Administrazioak (oro har) puntu horretan duen jarrera bertan behera uztea eskatzen dugu.
Gainera, praktika horrek lantokietako bizikidetzaren narriadura nabarmena eragiten du; izan ere, alde batetik, buruzagitzak behartzen ditu filmeko gaiztoen papera egitera, mendeko langileei presioa egiten zaien bitartean, zerbitzuak behar bezala mantentzearen erantzukizuna helaraziz, beren borondate ona abusatuz. Baina badakigu, komunikatu honetan salatu dugun bezala, unibertsitateko bizikidetzaren kontu honek ez duela errektoretza-taldea gehiegi kezkatzen.
Aurreko paragrafoarekin batera, ikastetxeen itxierak alde batera utzita, baina bizikidetzari lotuta, salatu nahi dugu zerbitzu batzuetan "tradizio" handia dagoela langileei beren lankideekin ados jartzeko eskatzeko, eskaera egin AURRETIK. Hala ere, araudiak ez du inola ere horretara behartzen, eta langile bakoitzak egin behar du nahi duen eskaera, eta buruzagitzen ardura da zerbitzua antolatzea. Lan-gatazka askoren jatorria da gai hori, eta gatazka horiek ezkutuan geratzen dira, gehienetan ez baitira idatziz jasotzen. Horregatik, beharrezkoa da buruzagitzek beren erantzukizunari muzin ez egitea, beren zerbitzuak koordinatzeko erantzukizuna beren gain hartzea eta beren erabakiak behar bezala arrazoitzea.
Horri lanaldiari buruzko Gerentziako Zirkularrean gai hori arautzerakoan akats eta gabezia ugari gehitu behar zaizkio, hala nola:
Funtsezko zerbitzuen erregulaziorik eza (Aste Santua ixteko ebazpenean honako zerbitzu hauek baino ez ziren funtsezkotzat jotzen: Erregistroa, laborategiak, Miguel de Unamuno Ikastetxe Nagusia, eta izaera estrukturaleko beste zerbitzu batzuk mugagabe geratu ziren). Gainerakoa unitateen esku uzten da sarbide puntuala deiturikorako.
Gerentziako Zirkularrak aurreikusten du funtsezko zerbitzuetako langileei edo burutza eskatzen eta arrazoitzen duten unitateei laguntzea itxiera-aldian. Baina ez Gerentziako Zirkularrak ez telelanaren akordioak berak ez du telelana aurreikusten zentroak ixten diren bitartean zerbitzuak estaltzeko neurri gisa. Horregatik, premiazkoa da telelanerako akordio berri bat negoziatzea, horrelako egoerak erregularizatzeko, ez bakarrik Gerentziaren interesen arabera, baizik eta langileen eta administrazioaren interes partekatuak kontuan hartuta. [1]
Hori gutxi balitz, langileen oporrak itxita egon beharko lirateke maiatzaren 15ean, eta ukapenak behar bezala arrazoituta, 15 eguneko aurrerapenarekin. Baina badakigu zerbitzu askotan oraindik etxeko lanak egin gabe dituztela. Eta hori ere bete beharreko araudia da.
Ikusitakoa ikusita, beharrezkoa, garrantzitsua eta premiazkoa da, aldi berean, lanaldiarekin, oporrekin, telelanarekin eta langileen lan-baldintzak definitzen dituzten gainerako alderdiekin zerikusia duen guztiari behar bezala eta modu negoziatuan ekitea, sindikatu honetatik behin eta berriz adierazi dugun bezala.
CCOO ez da negoziazio mahaietara itzuli denak berdin jarrai dezan, baizik eta administrazio hau bere langileekiko errespetuaren, Negoziazio Kolektiboaren eta negoziaziorako fede onaren bidera itzul dadin.
Hori dela eta, bitartean, kasu bakoitzean legezkontrakotasunik edo gehiegikeriarik ez gertatzeko nola jokatu aztertuko dugu, eta, behar izanez gero, legezko bideetara joko dugu.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina