UNIBERTSITATEKO BIZIKIDETZAREN PARIPEA

Duela egun batzuk, sindikatuok Unibertsitateko Bizikidetza Araudiaren testu-proposamen bat jaso genuen Idazkaritza Nagusitik, horretarako eratutako lantalde batek egina, alegazioak aurkez ditzagun. Argitu behar da UPV/EHUk ez diola CCOOri lantalde horretan parte hartzera gonbidatu, eta ez duela hori bere ekimenez egiten, Unibertsitateko Bizikidetzari buruzko Legeak behartuta baizik. Lege hori iazko otsailean sartu zen indarrean, eta urtebete ematen zuen gehienez unibertsitateetan onartzeko. Berando gabiltza

Proposatutako testua aztertu ondoren, CCOOk uste du UPV/EHUk eta proposamena idatzi duen lantaldeak, aukera hori unibertsitate-komunitatearen bizikidetza hobetzeko neurriak ezartzeko eta unibertsitateari baliabideak emateko baliatu beharrean, badirudi legea gutxienekoa betetzera mugatu dela, izapide deseroso huts bat eginez. Baina hori ere ez da lortzen.


CCOOk 13 alegazio aurkeztu dizkio proposatutako testuari, egia esan, ez dagoelako nondik hartu. Hona hemen gure alegazio-dokumentua.

Hona hemen gure kritika nagusiak:

 1- Aplikazio-eremua eta tresnak: Unibertsitate-komunitate osoa aplikazio-eremua duen araudi baten aurrean gaudela dirudien arren, berrikuntza bakarra ikasleen diziplina-prozeduran dago. Hori gertatzen da legearen aplikazio-eremua unibertsitate-komunitate osoa den arren. Legearen idazketan, ikasleentzat ez ezik, unibertsitateko kolektibo guztientzat ere proposatzen da:

• Gatazkak konpontzeko bitarteko alternatiboen erabilera sustatzea, hala nola bitartekaritza, eta, horrez gain, bere eginkizunak betetzeko prestakuntza tekniko egokia ematea.
• Laguntza psikologikoko neurriak garatzea.
• Laguntza juridikoko neurriak garatzea.

Hala ere, UPV/EHUk, bere proposamenean, alde batera uzten ditu gai horietako batzuk, eta Aldezle "ahalguztidunean" 8000 langile baino gehiago dituen unibertsitate baten bitartekaritza-lana egiten jarraitzen du. Eta 40000 pertsona baino gehiagoko ikasleei dagokienez, legeak eskatzen duen Bizikidetza Batzordearen esku uzten du lan guztia.

Nola garatu nahi dira laguntza psikologikoko neurri horiek? Agian, egungo Laguntza Psikologikoko zerbitzuarekin? Gogoan dugu gaur egun hain gutxietsita dagoela, ezen urteak baitaramatza ikasleei kostata baino ezin dietela arreta eman. Edo, agian, Prebentzio Zerbitzutik tira egiten jarraituko du, "denbora libre" asko baitu horretarako?

Eta zer gertatzen da laguntza juridikoarekin?

2- Bizikidetza Batzordea: legeak Bizikidetza Batzorde bat eratzea eskatzen du, sektoreen (AZP, IIP eta ikasle) ordezkaritza paritarioa izango duena, eta unibertsitateei, beren eskumenen esparruan, batzorde horren antolamenduari eta funtzionamenduari buruzko xedapenak garatzen uzten die.

Nola proposatzen du UPV/EHUk batzorde hori eratzea? Talde bakoitzeko 3 kide egotea ezartzen du. Kide horiek Gobernu Kontseiluan izendatuko dira, eta errektoreak proposatuko ditu, hatzez, ikasleen kasuan izan ezik. Ikasleen Kontseiluak hautagai batzuk proposatu ahal izango ditu, eta horien artean, gero, errektoreak aukeratuko ditu Gobernu Kontseiluan izendatzeko aurkezten dituenak.

Suposatzen da bertako kideak ezin direla izan kargu akademiko edo Gobernu Kontseiluko kide, baina idazkari nagusia, Aldezle eta Idazkaritza Nagusiko araubide juridikoko zuzendaria joan ahal izango dira, nahi dutenaren arabera, batzordeari "laguntzeko".

Eta oso bitxia den beste kontu bat: batzordeak (aho batez) kide bakar baten esku utz dezake bitartekaritza-eginkizuna.

Ikus daitekeenez, proposamen horiek "erabat bermatzen" dute batzorde horren eraketa demokratikoa, inpartzialtasuna eta funtzionamendu ezin hobea (irakur bedi ironia, mesedez).

3- Lan-harremanak "ahaztea": lan-harremanen eremuan ez da bizikidetzarako neurri espezifikorik jasotzen, nahiz eta zailtasun gehienak hor gertatzen diren. Badirudi araudia klaseko istiluak, ekintza akademikoak, kalte materialak eta abar arautzera mugatzen dela.
Aldiz, ez da hitz egiten bulegoetako, saileko saioetako, bulegoetako elkarbizitzaz, hor baitago gaiaren muina.
Laburbilduz:

Sindikatuok gonbidatu ez gaituzten lantaldearen proposamena ez da serioski hartzen UPV/EHUko bizikidetzaren hobekuntzan, eta oso urrun daude CCOOk gure hauteskunde-programan defendatzen eta sartzen dituen helburuak. Proposamen hori ez da UPV/EHUko langileek merezi dutena, eta legea ere ez du betetzen.

Hala ere, oraindik garaiz gabiltza eta, horregatik, gure alegazioak eta kritikak aintzat hartzea espero dugu. Ea norbaitek, behingoz, kontu hori serio hartzen duen. Gai horri buruz asko hitz egiten da, baina ez da ezer egiten.