2025(e)ko otsailaren 11(a), asteartea

BELDURTZEN GAITUEN AURREKARIA

BELDURTZEN GAITUEN AURREKARIA

UPV/EHUk une kritikoa bizi du. Sare sozialetako ustezko argitalpenengatik ikertutako irakaslearen azken kasuak, eta ondoren egindako azalpen mediatikoak, zauri bat ireki du, indibidualtasuna gainditzen duena.

Ez gara soilik irakasle seinalatu bati buruz ari, baizik eta eskandalua eta kondena publikoa justiziaren eta errugabetasun-presuntzioaren gainetik lehenesten dituen sistema bati buruz. CCOOtik gorroto-diskurtso oro arbuiatzen dugu, baina lintxamendu digitala bi ahoko arma gisa erabiltzea ere salatzen dugu: erantzukizuna eskatzen den bitartean, ahaztu egiten da irakasle eta ikertzaileen eskubideak ez direla trukerako txanponak.


Erakundeen arduragabekeria: errepikatzen den eredua

Kasu honek, 2024an Leioako irakaslearenak bezala, patroi arriskutsu bat erakusten du: zorroztasunik gabe filtratutako salaketak, prozesu opakuak eta presiopean erreakzionatzen duen erakunde bat, ez printzipiopean. Unibertsitatea ezin da sare sozialen auzitegi bihurtu.

Kasu isolatua izatetik urrun, badirudi ohitura arriskutsu bihurtzen ari dela. Azken hilabeteetan, antzeko salaketak opakutasunez kudeatu direla ikusi dugu, irakasleak lintxamendu mediatikoetara azalduz, errugabetasun-presuntziorako eskubidea bermatu gabe.

Zergatik onartzen da unibertsitatea epaiketa paralelo baten agertoki bihurtzea, bermerik eta gardentasunik gabe? Bitartean, irakasle eta ikertzaileei iristen zaien mezua atsekabegarria da: edozein pertsona izan daiteke honako hau.


Ikasle Kontseiluaren eta IKAMAren jarduna:

Egiaztatu gabeko salaketa bat filtratu da prentsan, errugabetasun-presuntzioaren aurka egiten duen narratiba sentsazionalista bat elikatuz. Horrek langile baten intimitatearen, ospearen eta osasunaren aurkako erasoa dakar, eta, aldi berean, alarma sortzen da langileen artean eta UPV/EHUren irudia kaltetzen da.

Nahikoa al da orain Ikasle Kontseiluaren eta IKAMAren salaketa bat langile bat bere lanpostutik kentzeko?

UPV/EHU, bera sostengatzen duen gizartea bezala, ideologia guztietako pertsonek osatzen dute. Kode Etikoaren printzipioek unibertsitate-komunitatea lotzen dute kide gisa duen jarduerari dagokionez. Hala eta guztiz ere, UPV/EHUtik kanpo, unibertsitate-komunitatea osatzen duten pertsonak askeak dira beren ustez ondoen pentsatu, adierazi eta jarduteko, eta Ikasle Kontseiluak eta IKAMAk ez dute eskubiderik gure bizitza pribatuei buruzko informazioa ikertu, zalantzan jarri eta zabaltzeko.

Jarduera horiek Unibertsitatearen oinarriari berari egiten diote eraso, hau da, aniztasun ideologikoarekiko eta ideiak eta iritziak askatasunez trukatzearekiko errespetuari.

 
Zergatik ez dira bide ofizialak erabiltzen?

Jakin dugu salaketa errektoreari, dekanoari eta Bizikidetza Batzordeari zuzendu zaiela. Hala ere, batzorde hori ez da oraindik deitu. Gogorarazi nahi dugu batzorde hori dela, hain zuzen ere, Unibertsitateko Bizikidetzaren Legetik datorrena, gai horiek tratatzeko organo eskuduna, eta ez Ikasleen Kontseilua edo komunikabideak. Batzorde horretan erabaki behar dira gai horiek.


Elkartuta gure eskubideen defentsan

Hau ez da irakasle baten kasua bakarrik. Unibertsitatearen funtsa ahazten duen ebidentzia da: elkarrizketa, zorroztasuna eta eusten dioten pertsonen babesa. CCOOtik, borrokan jarraituko dugu inor ez dadin bakarrik sentitu amildegiaren aurrean.


CCOO UPV/EHUko langileen defentsan!AFILIATU CCOO: ONDO DATORKIZU!!
 94 601 2437
ccooupv-bi@ehu.eus
 

1 iruzkin:

  1. No es una caza de brujas porque una cosa es ideología política y otra es diseminar discursos de odio. ¿De verdad creéis que una persona que tiene ideologías fascistas, machistas y homófobas fuera de la universidad, no las tendrá en el aula? Lo que debería preocuparnos es el hecho de que personas con estos discursos estén educando.

    ErantzunEzabatu