ENERGIA ETA LAN-BALDINTZAK. BATERATU EGIN DAITEZKE.

Sindikatuen presioaren ondorioz, ekainaren 3ko bileran EHUk energia aurrezteko neurriak negoziatzea onartu zuen. CCOOk salatu du orain arte hartutako neurriak ez direla eraginkorrak, ez direla negoziatu eta, gainera, langileen lan-baldintzen aurkako erasoak direla. Beraz, negoziatzeko eta akordioak lortzeko unea da.

Gai honi buruz aurreko komunikatuan adierazi genuen bezala [1], sindikatu honen neurrien proposamena Estatuko Administrazio Orokorraren eta Estatuko sektore publiko instituzionaleko erakundeen energia aurrezteko eta eraginkortasunerako neurrien Planean oinarritzen da. Plan hori maiatzaren 26an argitaratu zen BOEn. Plan horrek, jada eginda, kostu txikiko neurriak azpimarratzen ditu, azkar ezartzekoak eta berehalako eragina izan dezaketenak. GJHekin eta sindikatu honen filosofiarekin bat datozen proposamen osagarri batzuk ere sartu ditugu. Gainera, berriro diogu, benetako negoziaziorik ez dagoen bitartean, errektoreak abuztuko ikastetxeen itxierari buruz emandako ebazpena kentzeko, eta CCOOk itxiera horren aurkako errekurtsoa jarri du [2].

 

Lehenik eta behin, argi utzi nahi dugu energia aurrezteko neurriak ezartzeak ez duela zertan kontraesanean egon unibertsitateko langileen lan-baldintzak eta eskubideak mantentzearekin [3]. Errektoreak AZPko langileekin egindako bileretan izandako diskurtsotik urrun (badirudi ez dela bildu nahi izan irakasle eta ikertzaileekin), non bi gai horiek aurrez aurre aurkezten dituen, CCOOtik uste dugu posible dela energia aurreztea eta lan-baldintzak hobetzea uztartzea. Horren adibide garbia da AZPrako telelaneko akordio berri baten negoziazioa, sindikatuok hainbeste denbora eskatzen ari garena eta administrazioak saihestu egiten duela dirudiena [4]. Neurri horrek, lantokien kudeaketa hobetzearekin eta zentroetako instalazioen erabilera arrazionalizatzearekin batera, nabarmen aurreztea ekar lezake. Gainera, errektoreari gogorarazi behar diogu GZH-8ak "guztiontzako lan duina" aipatzen duela. Beraz, ez ditugu gure lan-baldintzak hondatu behar, ez da beharrezkoa.

Bigarrenik, ez dugu neurri horiek unibertsitatearentzat ekar dezaketen aurrezpen ekonomiko eta energetikoan soilik oinarritu behar; aitzitik, haratago begiratu behar dugu, eta maila globalean izan dezaketen eragin ekologiko eta energetikoa aztertu. Adibidez, telelanak dakarren lekualdatzeetan erregai fosilak aurreztea, edo edozein produktu fabrikatzeak berez dakarren energia-kostua (adibidez, eguzki-plaka bat, LED luminaria bat, ordenagailu bat). Adibide horiek ez dute eraginik UPV/EHUren faktura energetikoan, baina kontuan hartu beharko liratekeen gastu energetikoa eta ekoizpenean emisioak eragiten dituzte. Erakunde publiko eta erreferente sozial gisa, ez genituzke gai horiek alde batera utzi behar. Horregatik, zaharkitze programatuaren aurka borrokatzeko eta unibertsitate honetako baliabideak murriztu, berrerabili, konpondu eta birziklatzeko neurriak ere proposatzen ditugu (GJH-12).

CCOOn uste osoa dugu kudeatzeko lan zaila dugula aurrean, eta lan handia egingo dugula aurrera ateratzen. Baina egungo egoera ez da lausengarria, eta badirudi energia-eskasiaren mehatxua ez dela egoeraren araberakoa. Gero eta gehiago dira energia-baliabideen urritasunaz ohartarazten gaituzten ahots adituak, eta, gainera, Ukrainako gerrak katalizatzaile gisa jokatu du. Horregatik, lehenbailehen jardun behar dugu, aurrean ditugun erronkak onartu eta gure energia-beharrak murrizteko neurriak hartu behar ditugu, aldi berean langileen lan-baldintzak errespetatuz (edo hobetuz). Ez dira bateraezinak. Sindikatuekin hitz egiteko, pedagogia egiteko eta helburu bera lortzeko alde guztiak asebeteko dituzten neurriak adosteko unea da.

 

Hemen dituzu CCOOk UPV/EHUri aurkeztu dizkion proposamenak.

Jarraian, UPV/EHUko energia-xahuketaren adibide batzuk azalduko ditugu. Lagin txiki bat da, baina argi dago eremu askotan lan egin daitekeela lan-baldintzak ukitzen hasi aurretik.