LOSU LANTALDEAREN LEHEN BILERA
Zientzia, Berrikuntza eta Unibertsitate Ministerioak lantalde bat sortu du, Zientzia, Berrikuntza eta Unibertsitateetako estatu-idazkaria buru duela, eta autonomia-erkidegoen, CRUEren eta ordezkaritza-erakunde sindikalen ordezkaritzarekin.
Ministerioaren lehen helburua lantalde horrentzat proposamen bat adostea da, epe ertainean plantilla handiagoak lortzeko, irakasle eta ikertzaileek, irakasle-lanez gain, ikerketa-lana egiteko denbora izan dezaten.
Lau urtetan irakasle laguntzaile doktoreen 4200 plaza berri sortzea aurreikusten da. Urte honetan, 2100 plaza sortu nahi dira. Ministerioak bi heren finantzatzeko konpromisoa hartu du, eta autonomia-erkidegoek beste herena finantzatu beharko lukete, bost irizpide erabiliz:
Plaza gehigarriak finantzatzea (doktore-laguntzaileak).
Kofinantzaketa, Ministerioaren eta autonomia-erkidegoen artean.
Plaza estra berriak, deitzen ari direnetik haratago.
Banaketa-irizpideak.
Malgutasuna.
Horretarako, beharrezkoa da HALren 7. eta 12. xedapen iragankorrak aldatzea/malgutzea.
CCOOk ospatu du lege berriak Espainiako unibertsitatearen arazo larrienetako bat mahai gainean jartzea: irakasleen prekaritatea. Hala ere, proposatutako konponbidea ez da nahikoa, eta denborak luzatzen ari dira berriro. Gogorarazi nahi dugu, gainera, "bazkide faltsu" deiturikoen problematika ez dela unibertsitateko prekarietate-elementu bakarra: irakasle eta ikertzaileen beste figura batzuen plantilla eskasak, TEKAZELen plantilla eskasak, karrera profesionalen garapena, ikerketaren finantzaketarik eza edo azpiegituretan inbertsiorik ez egitea izango lirateke unibertsitateek hutsik egin gabe aurre egin beharreko beste arazoetako batzuk.
Jakina, uste dugu autonomia-erkidegoek ezin dutela beste alde batera begiratu. Deigarria da gobernu autonomikoek orain begiak Ministerioan jartzea eta unibertsitateetarako aurrekontuak handitu dituztela iragartzea, arazo horietako batzuk aurreko hamarkadatik (edo lehenagotik) datozenean, egiturazkoak bihurtzen ari direnean eta haiek dituztenean eskumenak.
Unibertsitateko
politikak eta kudeaketa aldatu behar dira, langileek lan-baldintza
egonkor eta duinak izan ditzaten. Ezin dugu plantilletako figura
ahulenen prekarietatean oinarritutako sistemarekin jarraitu. Horren
adibide dira ordainsarien murrizketak, edo tituluak irakasle elkartuen
kopuru handi batean oinarritzea, edo, unibertsitateek orain nahi duten
bezala, erabat prekarizatutako ordezko irakasleen bidez. Ez du
ezertarako balioko Irakasle Elkartu hori, unibertsitate gehienak
planteatzen ari diren bezala, oso gaizki ordaindutako Irakasle Ordezkoen
figura berriarekin aldatzeak. Horregatik guztiagatik, CCOOk arduraz jokatzeko deia egiten die erabakitzeko gaitasuna duten eragile guztiei, egoera negargarriari behingoz aurre egiteko. Langileok ezin duge gehiago itxaron eta norabidea aldatzeko benetako ekintzak ikusi behar ditugu.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina