ERRETIRO-ESKAEREI BURUZKO EBAZPENAK IRISTEN ARI DIRA

Dakizuenez, CCOOtik, bere garaian, erretiro-neurria eskatzeko gomendioa eman genizuen, zure eskubideei eutsi ahal izateko nahi zenituen 2015eko akordioetan oinarrituta [1], [2].
 Gure kontseilua jarraitu zenuten pertsonak hasi zarete IIPko errektoreordearen ebazpenak jasotzen (oraindik ez digute ezer jakinarazi gerentziatik), eta ezestekoak dira, espero zitekeen bezala.

Ebazpen honek aukera ematen dizu bide judizialetik zure eskubideak erreklamatzeko. Gure zerbitzu juridikoak dagoeneko ebaluatzen ari dira zein izango den zure aukerak maximizatzeko formularik onena. Oraingoz hilabete daukazu aukerako berraztertzeko errekurtsoa jartzeko, edo bi hilabete zuzenean auzira joateko. Ebazpen hau behar bezala biltzea gomendatzen dizugu, eta Gabonetako oporretatik/itxieratik bueltan aholku berriak emango dizkizugu nola jokatu behar duzun jakiteko.

 

Bien bitartean, eta Aldezlek negoziatzea gomendatu arren [3], badirudi negoziazio-bidea hilda dagoela. Era berean, errektoreak "komunikazio" kanalaren bidez egindako galderei erantzuteko zain jarraitzen dugu. Horretarako, langileei eman zitzaien kanala. Agian, erantzunak ematea oso deserosoa da [4]?  CCOOren aldetik, egoera hori iraultzeko eta zure eskubideak defendatzeko onena egiten saiatuko gara. Jai zoriontsuak opa dizkizugu.

 

 

 

 

EGONLABUR EJ EGONALDI ARAZOAK

 

Eusko Jaurlaritzako doktoratu aurreko hainbat pertsona jarri dira sindikatuarekin harremanetan Eusko Jaurlaritzaren Egonlabur egonaldiekin arazo bat helarazteko.

 

Eman diguten eta Eusko Jaurlaritzako iturriekin kontrastatu ahal izan dugun informazioagatik, atzerapen handi baten ondoren, urtarrileko lehen astean Egonlabur egonaldien deialdia argitaratuko da. Deialdi hau nahiko atzeratuta dator, eta aldaketak ekarriko ditu gutxieneko egonaldiaren betekizunei dagokienez: 3 hilabetetik 4ra igaroko da.

Non dago arazoa?

 

Deialdiaren atzerapenarekin, pertsona horiek 3 hilabete horietan oinarrituta egonaldiak antolatu dituzte zentro hartzaileetan, eta, orain, gutxienez 4 hilabeteko egonaldia egin behar dute. Pertsona horiei ez zaie aldaketa horien berri eman, eta, Eusko Jaurlaritzarekin aurrez harremanetan jarri baziren ere deialdiaren atzerapena zela-eta kontsulta egiteko, dena beti bezala joango zela jakinarazi zitzaien. Orain, hegaldiak hartu, bisatuak izapidetu eta abar egin ondoren, ez dituzte deialdi horretako baldintzak beteko, eta, printzipioz, haiek gastu guztiak ordaindu beharko dituzte, eta hori bidegabea eta onartezina da.

 

Arazo horrek EJko doktoratu aurreko langileei eragiten die batez ere, azken urtean baitaude, baina hirugarren urtean dauden pertsonekin ere arazoak izan ditugu.

 

 

Nola jokatu du CCOOk horren inguruan?

 

1- Egoeraren larritasuna ikusita, CCOO berehala jarri ginen harremanetan ikerketako errektoreordearekin abenduaren 2an, eta gaiaren xehetasunen berri eman genion. Era berean, gai hau azkar argitu eta/edo konpontzeko esku hartzeko eskatu genizun, eragindako pertsonak ziurgabetasun- eta defentsa-gabeziako egoeran egon ez zitezen. Hala ere, badirudi errektoreordeak bestelako iritzia duela, eta isiltasuna baino ez dugu erantzun gisa, joan den abenduaren 15ean berretsi bazion ere.

 

2- Errektoreordearen lankidetza eza ikusita, zuzenean Eusko Jaurlaritzarekin harremanetan jarri behar izan dugu. Egoeraren jakitun ziren arren, ez zirudien ezer egin nahi zutenik. Horregatik, pertsona horiek bizi duten prekarietate- eta ziurgabetasun-egoera berretsi eta helarazi diegu. Azkenik, ahoz esan digute (ez baitzuten eraginpeko pertsonei informazioa idatziz emateko konpromisorik hartu nahi) deialdia bere horretan aterako den arren (gutxienez 4 hilabeteko egonaldiarekin), banaka erantzungo dietela aurkez daitezkeen kexei, eta irtenbide bat ematen saiatuko direla, baina badirudi zorrotzak izango direla.

Zer aholkatzen dizugu CCOOtik?

Egoeraren, errektoreordearen isiltasunaren eta Eusko Jaurlaritzaren enpatia eskasaren ondorioz, idatziz jakinarazi nahi ez duenez, honako hau gomendatzen dizugu:

• Ahal bada, saiatu egonaldiaren iraupena 4 hilabetera luzatzen.
• Ezinezkoa bazaizu, saiatu ahalik eta hobekien egiaztatzen zailtasun hori: bisak aurkeztea, txartelak erreserbatzea, harrera-zentroaren dokumentu bat, egonaldia ezin dela 3 hilabetetik gorakoa izan dioena, hori aspalditik prestatuta zeneukala adierazten duen dokumentazioa, eta abar.
• Ikerketako errektoreordetzarekin ere jar zaitezke harremanetan, arreta edo orientazioa eman diezaioten.

CCOO, ikerketaren alde!EAEko eta Estatuko I+G+b arloan lan duinak egiteko

 

Atzera pausu bat ere ez!

AFILIATU! KOMENI ZAIZU

Gaur egun Euskadin lan egiten duzu, eta bihar? CCOOk nahi duen tokian zaudela defendatuko zaitu.

94 601 2437

ccooupv-bi@ehu.eus

  

 

 

ERRETIRO-ESKAERA: NOLA JOKATU

Aurreko asteetan jarraibide garrantzitsuak eman genizkizuen borondatezko erretiro sustatua eta/edo lanaldi-murrizketa lortzeko aukerei eusteko, 2015eko erretiro-akordioetan oinarrituta [1]. Aldezle-ri babesa eskatzea ere gomendatzen dizuegu, alde batetik, presio-neurri gisa, eta, bestetik, auzitegien aurrean errekurtso hipotetiko bat jartzeko dokumentu-laguntza gisa [2]. Azken ekintza horren ondorioz, Aldezlek negoziatzen jarraitzea gomendatu zuen, ohar honetan esan genuen bezala [3].

Jakin dugu, irakasle eta ikertzaileen kasuan behintzat, gure gomendioak jarraituz erretiro-neurriren bat eskatu zenuten pertsonoi "presioa" egiten ari zaizkizuela edo presaka ari zaretela irakasle eta ikertzaileen errektoreordetzatik, Gobernu Kontseiluaren "akordio" berriaren neurriei heltzeko. Sailei ere nolabaiteko presioa egin zaie, akordio berriaren neurriei heltzeko epea abenduaren 31n amaitzen baita.

Horrek arrazoizko zalantza bat dakar: "akordio" berrian oinarrituta langileei eskaintzen zaien aukera urrietako bati heldu al diezaiokegu, baina 2015eko akordioetan oinarrituta eskatu denari uko egin gabe. Adibidez:

Orain "akordio" berriaren lanaldi-murrizketari heltzen badiot, uko egiten diot borondatezko erretiro pizgarridunagatiko kalte-ordaina eskatzen nuen aurreko eskaerari?

edo,

2015eko akordioetan oinarrituta lanaldia murrizteko nire aurreko eskaerari uko egiten ari al naiz orain beste eskaera bat egiten badut "akordio" berrian oinarrituta?

Horregatik, bere garaian erretiro-neurriren bat eskatu bazenuen gure gomendioei jarraituz, edo ez bazenuen, biziki gomendatzen dizugu, "akordio" berriko neurriren bat hartu nahi izanez gero, jasota gera dezazun 2015eko akordioek eskaintzen zizutena eskatzen duzula lehentasunez, eta ez diozula uko egiten. Horretarako, idatzi dugun dokumentu hau eranstea gomendatzen dizugu, gai hori argi utzita.

 

Orain zain egon behar dugu, ea auzitegiek zer dioten errektoretza-taldearen aldebakarreko erabaki horri buruz. Dakizuenez, CCOOk azaroaren 11n aurkeztu zuen errekurtsoa [3], eta borrokan jarraitzen dugu, bai sindikatuen batasunetik, bai bidegabekeria hori konpontzen saiatzeko orain eskaintzen dizkizuegun neurri propioekin.

LANGILEEK MURRIZKETEN AURREAN OPOSIZIO IRMOA NAHI DUTE ETA BATASUN SINDIKALA BABESTEN DUTE 

 

 

Atzo, abenduaren batean, Leioako Campusean negoziazio kolektiboaren eta sinatutako akordioen errespetuaren defentsan manifestazioa egin genuen. CCOOk, UGTek, ELAk, LKN-CGTek eta LSB-USOk osatzen duten intersindikalak deituta langile asko bildu ginen erreibindikazioekin bat egiteaz gain, une honetan batasun sindikala tresna baliagarria dela adierazi nahiean.

 

Batasun sindikal hau osatzen dugun sindikatuen iritziaren arabera, akats larria da, gauden egoeran egonik eta helburu komunak izaki, LABek eta STEILASek administrazioaren erabakiak baldintzatzeko oposizio tinkorik ez mantentzea. Jarduteko modu honek, alde batetik, mobilizazioetara batzeko erabakia zaildu egiten du; erreibindikazioekin bat datorren jendea jarrera hartzera behartzen baitu. Eta bestetik, UPV/EHUko gobernu taldea oso posizio erosoan kokatzen du; sindikatuok, bananduta, indarra galtzen baitugu konfrontazio eraginkor bati heldu eta benetan interesatzen zaiguna defendatzeko: UPV/EHUko langileen lan-baldintzen eta eskubideen babesa.

Batasun sindikal honetatik, berriro ere, LAB eta STEILAS sindikatuei dei egiten diegu helburu komunaren alde indarrak batu ditzaten, edo, bestela, negoziazio mahaiak utz ditzaten. Gaur egun gauden egoeran, errektoretza taldea mahaiak erabiltzen ari da erabakiak zuritu eta legitimatzeko; atzo bertan 2023ko lan egutegiaren “negoziazioa”rekin gertatu bezala. UPV/EHUko pertsonalak sindikatu guztion ekimen bateratua behar du, plantillaren eskubideen murrizketei aurre egin eta hartzen ari diren erabakiak baldintzatze aldera.

 

Intersindikal honetatik jarraituko dugu lanean, presio tresna gisa negoziazio mahietatik kanpo mantenduko gara eta mobilizazio dinamika bultzatzen segituko dugu.

 

Datozen mobilizazioen egutegia honako hau duzue:

• Vitoria-Gasteiz: Abenduaren 13ko goizeko 11:00etan, Farmazia Fakultateko atzeko atean. 
• Donostia: Abenduaren 14ko goizeko 11:00etan, Barriola gelategian.

 

 

 

 

 

ALDEZLE-K NEGOZIATZEA GOMENDATZEN DU

CCOOk Aldezle [1] interpelatzeko ekimena izan zuen UPV/EHUn erretiroaren tratamenduarekin gertatzen ari denari buruz, joan den urriaren 20ko Gobernu Kontseiluan akordio bat onartzean datzan harrapaketaren aurrean [2]. Badugu bere erantzuna eta hemen eskaintzen dizugu gure interpretazioa.

 

Akordio horrek, jakina denez, ezabatu egiten ditu, batez ere, 2015eko Akordioetan jasotako erretiro aurreratuagatiko kalte-ordainak [3], [4]. Gainera, nabarmen okertzen ditu ordutegia murrizteko beste neurri batzuk, AZPen berariazko baimenak, eta abar. 

Bada, bortxaketa horri eta beste batzuei aurre egiteko neurri sindikal ugarien artean, UPV/EHUko langileei proposatu genien Aldezlera jotzea gai horri buruz, haien eskubideak jokoan daudelako, eta gure ustez dagozkien eskuduntzen barruan, gai horiek zaintzea dago. 45 lagunek zuzendu dute proposatu genuen kontsulta, eta Aldezleak erantzuna eman die [5].

 

CCOOtik eskerrak eman nahi dizkiegu ekimen honetan parte hartu duzuen pertsona guztiei, UPV/EHUko langileen eskubideen defentsan egindako ekarpenagatik, errektoretza-taldearen gaineko presio-ekimen hau babestuz.

 
Aldezleren erantzuna aztertuko dugu:

 

1- Lege-azterketa:

Lege-azterketa bat egin ondoren, ondorioztatzen du legeak (bere aniztasun osoan: 30/1984 Legea, abuztuaren 2koa, Funtzio Publikoa Erreformatzeko Neurriei buruzkoa; 22/1993 Legea, abenduaren 29koa, Funtzio Publikoaren Araubide Juridikoa eta Langabeziagatiko Babesa Erreformatzeko Neurri Fiskalei buruzkoa; 6/1989 Legea, uztailaren 6koa, Euskal Funtzio Publikoari buruzkoa; 7/2007 Legea, apirilaren 12koa, Enplegatu Publikoaren Oinarrizko Estatutuarena (EBLTB), eta Enplegatu Publikoaren Oinarrizko Estatutuaren Legearen Testu Bategina, urriaren 30eko 5/2015 Legegintzako Errege Dekretuaren bidez onartua) mota horretako prestazioak gaitzen dituela.

Adierzaten du: “las discrepancias jurídicas e interpretativas se relacionan con la naturaleza de tales primas: acción social versus retribución. Esta cuestión tiene una enorme trascendencia ya que de la respuesta que se dé a ese interrogante dependerá la capacidad de la Universidad para establecerlas. Así, el problema jurídico se centra en saber si la administración (la Universidad en nuestro caso) cuenta con la suficiente habilitación normativa (legal) para disponer de las primas de jubilación.” 

Ikus daitekeenez, kontua ez da lege-babesik ez egotea. Izan ere, EAEko Justizia Auzitegi Nagusiak hala ulertu zuen sindikatu horrek irabazitako 2015eko epaian [6], eta etenda zeuden kalte-ordainak berrezartzera behartu zuen.

Egia esan, kontua da, Aldezle-k dioen bezala, ordainsaritzat (epai batzuen eraginpean dauden erakundeei zuzenean legez ezarritako kontzeptua) edo laguntzatzat hartzen diren, hau da, Gizarte Segurantzaren borondatezko hobekuntzatzat (hau da, gizarte-ekintza).

 

2- Auzitegi Nagusiaren eta Konstituzio Auzitegiaren jurisprudentzia:

Jarraian, Auzitegi Gorenaren hainbat jurisprudentzia errepasatu ditu, baita Konstituzio Auzitegiarenak ere.

"La conclusión a la que cabe llegar es que la jurisprudencia del TS parece ir decantándose hacia la consideración de las primas por jubilación como medidas retributivas, que entiende carentes de suficiente cobertura legal. No obstante, no es una cuestión totalmente pacífica, resultando erráticas algunas de las manifestaciones realizadas por el TS a través de diferentes procesos. Se trata de una jurisprudencia llena de matices que hacen difícil argumentar de forma firme y definitiva, sin que tengamos precedentes relativos a las Universidades."

Jurisprudentziaren laburpena da, hain zuzen ere, hainbat toki-erakunderen kasuan, ondorioztatzen duela, ordainsaria izanik, ezin dituztela kalte-ordain horiek eman, ez dutelako eskumenik langileen ordainsari-araubidea aldatzeko. Baina ez da jurisprudentzia sendoa, ezta kasu honetan ere.

Gainera, Aldezlek dioen bezala, Konstituzio Auzitegiak uste du gizarte-ekintzako laguntzak direla, eta ez ordainsariak, 2020ko otsailaren 13ko epaian.

Azpimarratzekoa da UPV/EHU, oro har, gai horrek eragiten dien toki-erakundeez bestelako erakundea dela, unibertsitate-autonomia baitago, eta Aldezle-ren erantzunak adierazten duen bezala, jurisprudentzia horren artean ez dago unibertsitateei eragiten dien epairik.

Aitzitik, bada (EAEANren 2015eko epaiaz gain) Auzitegi Nagusiaren epai bat (Katalunia) [7], kalte-ordainen aldeko epaia eman duena, nahiz eta Auzitegi Gorenari errekurtsoa aurkeztu zaion. 

Funtsezkoena da, egia esan, gaur egun ez dagoela neurri horiek hartzeko legezko edo jurisprudentziako oinarririk.

Jarraian, primen izaerari buruzko xehetasun gehiago ematen ditu, bereziki Gizarte Segurantzari eta Auzitegi Gorenari dagokienez, Gizarte Segurantzaren borondatezko hobekuntzatzat jotzen dituen lan-kontratuko langileentzat.

Hemen gogoratu behar dugu Hitzarmenak erretiro aurreratuagatiko kalte-ordainak aurreikusten dituela UPV/EHUko langile horientzat.

 

3- Prozedurari buruz:

Plana onartzeko jarraitutako prozedurari dagokionez, plana egiteko zenbait bide aipatu ditu:

Lehenengo bidea:

"De acuerdo con la legislación, la UPV/EHU tendría varias vías para instar la reconsideración de los Acuerdos anteriores. Una de ellas sería hacer uso de la potestad que el artículo 38.10 del TRLEBEP confiere a las Administraciones para acordar la suspensión de los acuerdos por causa grave de interés público derivada de una alteración sustancial de las circunstancias económicas."

 

Horrek akordioen aplikazioa etetea ekarriko luke, ez indargabetzea. Egoera ekonomiko horiek justifikatzea ere ekarriko luke. Gogoratu behar dugu administrazioak ez duela inolako memoria ekonomikorik egin.

 

Bigarren bidea:

 

"Otra vía posible podría haber sido la de instar un procedimiento de revisión de oficio de disposiciones nulas conforme al artículo 106.2 de la Ley 39/2015, de 1 de octubre, del procedimiento administrativo común de las administraciones públicas (LPAC), caso de considerar que los artículos relativos a las primas por jubilación de los Acuerdos de Consejo de Gobierno de fecha 1 de octubre de 2015 y de 17 de diciembre de 2015 están afectados por algún vicio de nulidad." 

 

Hori da Barakaldok planteatu zuen kasua, eta Euskadiko Aholku Batzorde Juridikoak atzera bota zuen, uste baitzuen ez zuela horretarako arrazoirik.

 

Hirugarren bidea:

 

"Una tercera vía posible es la que ha sido utilizada en nuestro caso: la denuncia de los Acuerdos de origen, posibilidad contemplada en los mismos." 

 

Horri dagokionez, eta negoziazioaren fede onari dagokionez, Aldezle ez da sakonago sartu benetan fede onez negoziatu ote den, horretarako oinarririk ez duelako, bere ikuspuntutik.

Gure aldetik azpimarratzekoa da azken bide hau, Errektoretza taldeak aukeratua, erosoena eta aldi berean eztabaidagarriena dela; batez ere, lege-oinarririk eza zeharka aitortzea dakar. 

Aldezleak honako hau adierazi du: “estaríamos de acuerdo con que la vigencia de los Acuerdos de 2015 se debe mantener en tanto no se suscriba otro posterior por la vía negociada.”

Azkenik, ulertzen du horrekin guztiarekin, arau-aldaketa bat denez, ez dela zuzenean urratzen eskubide zehatz indibidualik (itxaropenak aipatzen ditu), bestalde:

“recomienda a las partes que realicen un esfuerzo adicional en el ámbito negociador para tratar de alcanzar un acuerdo satisfactorio para el personal de la UPV/EHU, de acuerdo con los principios de legalidad, cobertura presupuestaria, obligatoriedad, buena fe negocial, publicidad y transparencia.”

 

5- Ondorioak:

CCOOk gomendio hori babestu besterik ezin dugu egin, eta hori da hasieratik defendatu duguna.

Beraz, sakoneko lege-gaiak auzitegientzat geratuko dira, eta negoziazio-eremuan, berriz, Aldezle-ren erantzuna, bere eskumenen esparruan, errektoretza-taldearen jarduera geldiarazten duen gomendioa da, eta hausnarketa sakona egiteko arrazoi izan beharko luke, negoziazioaren eta akordioaren bidera itzultzeko.

Hala ez bada, argi geratuko da gatazka aukeratzen dutela, eta dagoeneko ohartarazi dugu horretarako prest gaudela.    

25N: SEXU-JAZARPENIK GABEKO LANPOSTUAK

 

Azaroaren 25ean, Emakumeen aurkako Indarkeria Ezabatzeko Nazioarteko Egunean, CCOOk bat egin zuen feminismoaren oihu globalarekin, indarkeria matxistak desagerrarazteko, eta ultraeskuindar ukatzailearen mehatxuen aurrean jarri ginen.

 

Gainera, aurten, CCOOk indarkeria matxisten aurkako borrokarekin duen konpromisoak CCOOren Sexu Jazarpenaren eta Sexuagatiko Jazarpenaren Behatokia sortzera eraman du sindikatua, eta horren berri eman genizuen joan den astean [1]. Ekimen aitzindaria da, eta emakume langileentzako leiho izango da indarkeria matxista mota hori jasaten ari direla salatzeko, eta, horrela, lagunduta senti daitezkeela, norbaitek entzuten dituela ikusteko eta nola jokatu behar duten jakiteko.

 

CCOOk bat egiten du mugimendu feministak sustatutako mobilizazioekin, eta ordu eta leku hauek eskaintzen dizkizugu:

• Bilbao: 19:00 Jesusen Bihotzetik
• Donostia: 19:00 Bulebarretik
• Gasteiz: 19:00 San Anton Plazatik
  

Eta borroka egun hau dela eta, CCOOren lanaren ondorioz sortutako material interesgarria eskaintzen dizuegu:

• CCOO Manifestua
  
• Aldizkari Langilea, 25N monografikoa, 2022koa (oso interesgarria)
  
• Podcast "Gente con Clase" atal berezia 25N

GOBERNU KONTSEILUAREN ERABAKIAREN AURKAKO ERREKURTSOA IRAGARRI DU CCOOk

 CCOOk GOBERNU KONTSEILUAREN ERABAKIAREN AURKAKO ERREKURTSOA IRAGARRI DU

Joan den ostiralean, azaroaren 11n, CCOOk administrazioarekiko auzi-errekurtsoa jarri zuen UPV/EHUko giza baliabideak arrazionalizatzeko planari buruz UPV/EHUko Gobernu Kontseiluak 2022ko urriaren 20an hartutako erabakiaren aurka.

Hasieratik esan genizuen bezala, UPV/EHUk akordioak salatu zituenean [1], CCOO sindikatua baliabide guztiak jartzen ari da harrapaketa hori gelditzeko. 2015ean lortu genuen, CCOOk irabazitako epai baten ondorioz kalte-ordainak berreskuratu zirenean, eta orain berriro egingo dugu.

Denbora honetan guztian salatu dogu Errektoretza taldearen negoziazino fede txarra [2] eta eginahalak egin doguz, negoziazino bidez, aldebakarreko jokabide inposatzaile eta iruzurti hau bideratzeko [3]. Errektoreak negoziatzeko borondaterik ez duenez, batasun sindikala bultzatu dugu [4], helburu komunak lortzeko ezinbesteko tresna, nahiz eta zenbaitek ez dioten hainbesteko baliorik ematen. Negoziazio mahai guztietatik altxatu gara eta langileak mobilizatu ditugu [5]. CCOO sindikatuaren berezko presio-kanpainak jarri ditugu abian, auzitegietan zure eskubideak erreklamatu ahal izango dituzula bermatuz [6], Aldezleri babesa eskatuz [7] edo errektoreari horretarako ezarritako komunikazio-kanalen bidez azalpenak eskatuz [8]. 

Puntu honetara iritsita, eta sindikatuen batasunaren presioari esker deitu zitzaigun ezohiko bileraren ondoren, azaroaren 16an, asteazkenean, egiaztatu ahal izan dugu errektoretza-talde hau tematuta dagoela lortzea hainbeste kostatu zaigun eta negoziazio kolektiboa arbuiatzen jarraitzen duen lan-eskubideak eta lan-baldintzak zapaltzen.  

Badirudi, oraingoz, bide judiziala baino ez zaigula geratzen, eta CCOOtik lehen urratsa eman dugu. Edonola ere, sindikatu honek lehentasuna ematen dio negoziazio-bideari, eta, horregatik, beste dei bat egiten diogu errektoretza-taldeari berriro ere negoziatzera eser dadin, eta abiapuntu gisa 2015eko erretiro-akordioak ezartzen ditugu, sindikatu honek zilegitzat jotzen dituenak.

SEXU-JAZARPENAREN ETA SEXUAGATIKO JAZARPENAREN BEHATOKIA

CCOOren Sexu Jazarpenaren eta Sexuagatiko Jazarpenaren Behatokia sortu da

Estatuan sexu-jazarpena jasan duten bost emakumetik bat lantokian izan da: https://observatorioacoso.ccoo.es 

Duela egun batzuk, CCOOk abian jarri duen Sexu Jazarpenaren eta Sexuagatiko  Jazarpenaren Behatokia aurkeztu da. Ekimen aitzindari horren bidez, ezkutuan bezain ezkutuan dagoen indarkeria hori salatu eta ikusarazi nahi du sindikatuak. Berdintasun Ministerioak egindako Emakumeen aurkako Indarkeriari buruzko 2019ko Makroinkestaren datuen arabera, Espainian bizi diren 16 urteko edo gehiagoko emakumeen % 40,4k sexu-jazarpena jasan du bizitzako uneren batean. 8.240.537 emakumek jasan dute jazarpena bizitzako uneren batean, eta bostetik batek lan-eremuan. Guztira, 1,4 milioi emakume baino gehiago izango lirateke.

 

CCOOko Emakumeen, Berdintasunaren eta Lan Baldintzen idazkariak, Carolina Vidalek, aurkezpenean, nabarmendu du garrantzitsua dela laneko sexu-jazarpena eta sexuan oinarritutako jazarpena genero-indarkeriatzat hartzea, 2007ko Gizonen eta Emakumeen arteko Berdintasun Eragingarrirako Legea eta, batez ere, 2022ko “solo sí es sí” Legea oinarri hartuta.

Behatoki horren bidez, gai horri buruzko informazio homogeneo eta sistematikoa biltzeko, aztertzeko eta zabaltzeko organo gisa balioko duen gune bat sortu nahi du CCOOk. Horrez gain, legediak eta protokolo-ereduak eman nahi ditu, eta gomendioak eta proposamenak egin, lan-eremuan sexu-jazarpenarekin eta sexuagatiko jazarpenarekin lotutako adierazleak eta informazio-sistemak hobetzeko.

Jazarpen mota horiek ikusarazteko CCOOren Sexu Jazarpenaren eta Sexuagatiko Jazarpenaren Behatokiaren tresna nagusietako bat observatorioacoso.ccoo.es webgunea izango da.

Behatoki horren bidez, tresna hobeak ematen zaizkie negoziazio kolektiboan parte hartzen duten pertsonei, gai horretan lan eraginkorragoa egin ahal izateko, eta herritarren eskura jartzen da harremanetarako formula bat, lehen orientazio bat jasotzeko.

CCOOn, baliabide baliotsu hori sindikatuko afiliatu guztiek eta, oro har, langile guztiek ezagutzea nahi dugu. Behatokiarekin lankidetzan aritzen diren adituen sare zabalari balioa eman nahi diogu. Horietako batek, Elena Casado UCMko soziologiako irakasleak, parte hartu du haren aurkezpenean.

Casadok adierazi duenez, #VamosAContarlo kanpainako hashtag oso ondo deskribatzen du ekimen honekin lortu nahi dena: "Kontua ez da emakumeari zer egin behar duen esatea, baizik eta bere ondoan gaudela sentitzea, berak egin nahi duen horretan oinarrituta."

CCOOk Behatokia martxan jartzea erabaki du 2021eko gure txostenaren ondorioen ondoren, Sexu-jazarpena eta sexuan oinarritutako jazarpena Espainian [76 or. PDF], Genero Indarkeriaren aurkako Gobernu Ordezkaritzarekin batera egina.

 

UPV/EHUko CCOOren atal sindikalari dagokionez, eta arlo horretan egiten ari garen lanari jarraiki, joan den astean bi ordezkari joan ginen Madrilgo Unibertsitate Autonomoaren instalazioetako FECCOOren Jardunaldietara. Jardunaldi horietan, unibertsitateetako langileentzat garrantzi handia duten beste gai batzuen artean, "Unibertsitate publikoetako berdintasun-planei" buruzko prestakuntza-jardunaldi batera joan ginen, eta bertan esperientziak eta ezagutzak trukatu ahal izan genituen estatuko unibertsitate askotako ordezkari sindikalen artean.

 

Era berean, datorren azaroaren 24an, Emakumeen Aurkako Indarkeria Ezabatzeko Nazioarteko Egunaren bezperan, atal sindikaleko 3 ordezkari "Sexu jazarpepenik gabeko lanpostuak" jardunaldietan izango gara Bilbon. Jardunaldi hauek oso egitarau interesgarria dute eta manifestazio batekin amaituko da. Ekitaldia irekia dago parte hartu nahi duen ororentzat eta, beraz, hurbiltzera animatzen zaitugu. Jardunaldiei buruzko informazio guztia irudian duzu.

 

 

 

EGIN EZAZU ERREKTOREAK ERANTZUN DEZAN

Joan den astelehenean, azaroak 7, CCOO errektoretza-taldearekin bildu zen aldebiko bileran. Bilera hori ez da berez egiten, UPV/EHUn ordezkaritza duten sindikatu gehienen batasunak eragindako presioaren ondorio baizik.

Sindikatu batasunetik negoziazio mahaiak alde batera utzi izanak [1] eta langileek joan den urriaren 27an Leioan egindako elkarretaratzean erakutsitako babesak [2] presio neurri garrantzitsua ekarri diote errektoretza taldeari. Era berean, eragin positiboa izan du langileek CCOOk hasitako presio-kanpainetan parte hartzeak, hala nola Aldezle babesteko eskaeran [3] edo erretiroak masiboki eskatzean [4], eta horrek hainbat epaiketa eragin ditzake unibertsitatearentzat. Horrek guztiak, oro har, behartu du errektorea gu serioago hartzera eta elkarrizketa-txanda honi hasiera ematera.

Hala ere, gertaera batzuek adierazten digute errektore andreak ez duela behar bezain serio hartzen langileen atsekabea. Horren erakusle da ez dela alde biko bilera horietara joan, eta nahiago duela bere ordezkariek hartzea zeregin hori. Beste adibide bat da bilera honetan bertan jakinarazi zaigula errektoretza-taldearen pertzepziotik ez direla ia kexarik edo kontsultarik jasotzen ari langileen aldetik giza baliabideen planari buruz, Gobernu Kontseiluak gutxienekoak onartu baitzuen plan hori.

Horregatik, gaur zure eskubideen defentsan aktiboki parte hartzera animatzen zaitugu. Horregatik, errektoreari zure galderak edo kexak helaraztea gomendatzen dizugu. Horretarako emandako komunikazio-kanalaren bidez egin dezakezu, erretiroak@ehu.eus helbide elektronikora idatzita.

CCOOk inspirazio iturri izan daitezkeen adibide batzuk proposatu dizkizugu:

1- Zergatik ez zaie aurkeztu nahi izan sindikatuei UPV/EHUko zerbitzu juridikoen txostena, ustez 2015eko erretiro-akordioak legez kanpokoak direla juridikoki argudiatzen duena?

2- CCOO sindikatuak zenbait komunikatutan adierazi du UPV/EHUk dirua aurrezten duela pizgarridun borondatezko erretiroaren bidez [5]. UPV/EHUk zergatik ez du baieztapen hori gezurtatu? Zergatik ez du aurkeztu memoria ekonomiko bat 2015eko akordioak ezabatuta gertatuko den ustezko aurrezkia justifikatzeko?

3- Giza baliabideak arrazionalizatzeko planak, Gobernu Kontseiluan gutxienekoak onartutakoak, zergatik jasotzen du legez kanpoko lehen ebazpen iragankor bat? Zergatik hausten da borondatezko erretiro sustatua hartu zutenen eta administrazioaren artean sinatutako akordio bat? Zergatik orain ez dituzte kobratuko neurri horiek hartu zituzten unean eskubidea zuten kalte-ordainak?

4- UPV/EHUren arabera, kalte-ordainak dira lege-mailako arazoa. Zergatik murriztu dira AZPen eta IIPen lanaldi-murrizketak erretiroa hartu aurreko urteetan?

5- UPV/EHUren arabera, kalte-ordainak dira lege mailan dagoen arazoa. Zergatik ezabatu dira AZPentzako neurri espezifikoak, erretiroa hartzeko legezko adinean hartzeko aukera ematen zietenak, azken 6 hilabeteetan lanera joan beharrik izan gabe? Zergatik ezabatu dira erretiratzeko legezko adina baino urtebete lehenago erretiroa hartzeko aukera ematen zuten antzeko formulak?

6- 2021ean, salbuespen gisa eta modu susmagarrian, BI deialdi argitaratu ziren, eta ez bakarra, IIPek pizgarridun borondatezko erretiroa eska zezaten. Bigarren deialdi hau oso modu ezohikoan argitaratu zen urtarrilean. Bigarren deialdi hau aukera bat izan al zen errektoretza-taldetik gertu zeuden pertsonek azken deialdian parte hartzeko, 2015eko erabakiak ezabatu aurretik? Zergatik ez da langile guztiekin egiten baldintza berdinetan, eta aurten ez da azken deialdirik argitaratzen? Zergatik ez da egiten AZPrekin bezala, deialdi baten eremutik kanpo egin baitezake eskaera?

 

7- UPV/EHUk erantzukizun soziala aipatzen du 2015eko akordioak ezabatzeko. Zer ulertzen du UPV/EHUk erantzukizun sozialaz? UPV/EHUko langileei ematen zaien tratua erantzukizun sozial horretatik kanpo geratzen al da?

8- UPV/EHUko sindikatu guzti-guztiek negoziatzeko asmo txarra salatu dute. Hala ere, badirudi errektorea ez dagoela ados. Nola justifikatzen du errektoreak negoziaziorako fede ona, akordio-proposamen gero eta okerragoak behin eta berriz aurkezten dituenean, sindikatuen aldarrikapenetara hurbildu ere egin gabe? Fida al gaitezke errektoreaz, egun batzuk geroago sindikatuak negoziatzera deituta dauden ikastetxeen itxierak komunikabideetan iragarrita ikusten ditugunean? [6]

 

9- Zergatik ordaindu behar dugu UPV/EHUko langileok gure erretiroen kontura energiaren garestitzea? Errektoretza, ordea, zergatik barkatzen zaio medikuntza-fakultatea eraikitzeko proiektuaren enpresa esleipendunari kontratuan atzera egiteagatiko zigorra, hainbat komunikabidek adierazten duten bezala?   10- Kontuan hartu al dituzte alde bakarreko erabaki horrek belaunaldi-erreleboaren inguruan izango dituen ondorioak eta birjarpen-tasak baldintzatutako ingurune batean langile gazteenak egonkortzeko ekarriko dituen oztopoak?

CCOOk presioa egiten jarraituko du eskura ditugun tresna guztiekin, UPV/EHUko langileen eskubide eta lan-baldintzen urraketa hori konpontzen saiatzeko. Baina gogoratu: borroka honetan parte hartzea ere funtsezkoa da.